Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мишка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӗсем Христос тӗнне йышӑнасран тарса ҫӳрекенсем пулнине, каярахпа ҫакӑнта тата пилӗк ҫемье килсе хутшӑннине, вӗсен хушшинче Сайӑш Анисимов, Мишка Баракаев ятлӑ ҫынсем пулни ҫинчен «Буинские просторы» кӗнекен 223-226-мӗш страницисенче ҫырнӑ.
Куҫарса пулӑш

Атав ялӗнче клуб уҫрӗҫ // Елена Хлынова. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 3 стр.

Вӗсем аннене ятлама, тем те пӗр каласа вӑрҫма тытӑнчӗҫ, — Мишка пӗтӗмпе илтнӗ, вӑл кровать айӗнче ларнӑ.
Они маму стали ругать, Мишка все слышал, он под кроватью сидел.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Мишка тӳрех, амӑшӗ патне пынӑ пекех, унӑн чӗркуҫҫийӗсем ҫине пырса тӗрӗнчӗ.
Мишка сунулся ей в колени, как матери.

Агриппина кӗчӗ те ҫавӑнтах алӑк патне — Алешкӑпа Мишка ҫывӑракан хӑма койка ҫине ларчӗ.
Вошла Агриппина и тут же, у дверей, села на дощатую койку, где спали Алешка и Мишка.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Мишка амӗш арки ҫине пырса ӳкрӗ.
Мишка кинулся в мамкины колени.

Агриппина, Алешкӑна тата советран пуҫран ҫапнӑ пек тухса тарнӑ Марьяна Степан килне ҫитерсе хӑварчӗ те, пӗчӗккине шырама чупрӗ, — хытанка та янкӑлти йытӑ ӑна, пӗлнӗ пекех, пахчана илсе кӗчӗ, кунта вишнӗ йывӑҫҫисем айӗнче пӑшал сассинчен хӑранӑ Мишка макӑрса ларать.
Агриппина проводила до Степановой хаты Алешку и Марью, убежавшую без памяти из совета, кинулась искать маленького, — худая голенастая собака озабоченно повела ее в огород, где Мишка, испугавшись выстрелов, плакал под вишней.

— Мишка, айта эппин шӑрчӑк тытма, — тет вӑл шӑллӗне, ҫарран урипе ӑшӑ курӑк ҫинче савӑнӑҫлӑн тапӑртаткаласа.
— Мишка, — сказал он, с удовольствием топчась босыми ногами по теплой траве, — пойдем кузнечиков ловить.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Марья курӑк ҫине ларчӗ те, Мишка пуҫне хӑй чӗркуҫҫийӗ ҫине хучӗ, — ачи, ҫав тери типсе кайнӑ пирки, пуҫне те тытса тӑраймасть.
Марья села на траву, положила голову Мишки к себе на колени, — у него голова висела, до того был худ.

— Хӑратӑп, Алешка, хӑратӑп-ҫке, — кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле макӑраша пуҫларӗ Мишка.
— Боюсь, Алешенька, боюсь, — чуть слышно заскулил Мишка.

Алешкӑпа Мишка, нӑрӑсем пек хытса, хӑранипе сывламасӑр выртаҫҫӗ.
Алешка и Мишка притаились, как жуки, боялись дышать.

Мишка тутисемпе ун хӑлхи патнех ҫывхарать те: — Мӗн вӑл? — тесе ыйтать.
Мишка ему губами в самое ухо: — Это чего?

— Мӗскер вӑл ветчина? — ыйтать Мишка.
— Это чего это — ветчина?

Мишка вӑл каланине итлесе, хӑй ӑшӗнче: тик-так, тик-так!.. — тесе выртать…
Мишка, слушая, повторял про себя: тик, так…

Алешкӑпа Мишка, кӑшт ҫеҫ хутса ӑшӑтнӑ кӑмака ҫумӗнче, татӑк-кӗсӗксенчен сыпса ҫӗленӗ одеял айӗнче выртаҫҫӗ.
Алешка и Мишка лежали около чуть теплой печки под лоскутным одеялом.

Хӑй ҫавӑнтах кулса ярать те, Алешкӑпа Мишка ҫине пӑхать.
Засмеявшись, он поглядел на Алешку и Мишку.

Икӗ пӗчӗк ача, — пӗри вунпӗр ҫулхискер, тепри ултӑ ҫулхискер — Алешкӑпа Мишка, — Иван Гора пӑшалпа мӗн хӑтланнине сӑнаса лараҫҫӗ.
Два мальчика — одиннадцати и шести лет — Алешка и Мишка — внимательно глядели, что он делает с ружьем.

— Мишка, — тет подполковник, офицерсем тӑхӑнакан брюкине тӳрлеткелесе, — айта каяр, ёлки-точеные.
— Мишка, — сказал подполковник, поддергивая офицерские брюки, — едем, елки точеные.

— Мишка, — эсӗ пӳрнӳсене мӗншӗн персе татрӑн?
— Мишка, — ты зачем пальцы себе отстрелил?

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Мишка, эсӗ аманнӑ! — кӑшкӑрчӗ Аксенкина, ун ҫумӗнчен чупса иртсе каякан хуратутлӑ вӑрӑм йӗкӗт.
— Мишка, ты ранен! — сказал Аксёнкину пробегавший мимо длинноносый парень.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

«Мишка, каялла ҫаврӑн!» тесе кӑшкӑратӑп.
Кричу: «Мишка, назад!..»

23. Сурансене сиплесе тӳрлетесси // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика