Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Марианна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нимӗн те тӗшмӗртмен-сисмен баклан ҫак хушӑра карапсен хушшипе темиҫе хутчен саккӑрла вӗҫсе ҫаврӑнчӗ те — «Президентпа» «Марианна» хушшине анса ларчӗ; шӑп та лӑп варринче пекех — Битт-Бой та, ыттисем те кулса ячӗҫ.

Меж тем неосведомленный о том баклан, выписав в проходах между судами несколько тяжелых восьмерок, сел как раз меж «Президентом» и «Марианной», так близко на середину этого расстояния, что Битт-Бой и все усмехнулись.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Карапсем пурте алӑ тупанӗ ҫинчилле — лайӑх, уҫҫӑн курӑнаҫҫӗ: йӑрӑс пӳллӗ «Марианна», ҫӳллӗ бугшпритлӑ, вӑрӑм «Президент», «Пуш хирҫӗ» — сӑмси ҫинче манах кӳлепи, бульдог евӗрлӗ, сивлек; ҫӑмӑл, ҫӳллӗ «Арамся» тата пархатарлӑ-килпетлӗ «Фелицата»: кузовӗ ҫирӗп, шайлашуллӑ-килӗшӳллӗ — яхта тасалӑхӗпе, хӳрине вӑрӑмлатнӑ, джут канат-пӑявлӑ, ҫав «Фелицата» — хупахра ылтӑн тисни-тисменни пирки тинтерех ҫеҫ тавлаштарнӑскер.

Хорошо, ясно, как на ладони, виднелись все корабли: стройная «Марианна», длинный «Президент», с высоким бугшпритом; «Пустынник» с фигурой монаха на носу, бульдогообразный и мрачный; легкая, высокая «Арамея» и та благородно-осанистая «Фелицата» с крепким, соразмерным кузовом, с чистотой яхты, удлиненной кормой и джутовыми снастями, — та «Фелицата», о которой спорили в кабаке — есть ли на ней золото.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Малтан хӑвӑрт ҫӳрекен «Марианна» вӗҫтерсе ҫитрӗ, тепӗр кунне «Пуш хирҫӗ» упаленсе кӗчӗ, икӗ кун иртсен хашка-хашка «Ара-мейӑпа» «Президент» яккӑр ячӗҫ.

Первой влетела быстроходная «Марианна», на другой день приполз «Пустынник», а спустя двое суток бросили, запыхавшись, якорь «Арамея» и «Президент».

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ку карапсем — «Марианна», «Президент», Чинчарӑн «Пуш хирҫипе» Эстампӑн «Арамейи» — Лисра тӑшман каперӗсем йӗрленинчен тарса ҫӑлӑнчӗҫ.

Эти суда: «Марианна», «Президент», «Пустынник» Чинчара и «Арамея» Эстампа спаслись в Лиссе от преследования неприятельских каперов.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Мана мар, паллах, «Марианнӑна», вӑл вара, чӑннипе, эпӗ, эпӗ вара — «Марианна», ҫапла ӗнтӗ — мана тиесе тултарнӑ.

То есть не я, а «Марианна», «Марианна», впрочем, есть я, а я есть «Марианна», так что я нагружен.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

«Марианна» Алана пушӑлла каять; кайран вара япаласемпе — илтетӗр-и эсир, хӑравҫӑсем? — тулли тиевпе Кассет урлӑ таврӑнать.

«Марианна» пойдет без груза в Алан и вернется — слышите вы, трусы? — с полным грузом через Кассет.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Марианна» вара лӑпкӑн чӳхенет, унӑн илемлӗ хатӗр-хӗтӗрӗнче кирлӗ ҫил улать ӗнтӗ, улать…

А «Марианна» покачивалась, и в стройных снастях ее гудел нужный ветер.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Марианна» пуш-пушӑ, груз тиемелли ватерлиние сенкер шыв ҫийӗн ҫӳлелле каҫӑртнӑ; ҫав тери хуйхӑллӑн та мӗскӗннӗн, пӗтем кӑкӑрӗпе ассӑн сывлакан чӗрӗ чун пек — рейдра чӳхенсе тӑрать; унӑн вӑйлӑ рейисен хушшинче кирлӗ мар ҫил шӑхӑра-шӑхӑра вӗҫет.

Пустая, высоко подняв грузовую ватерлинию над синей водой, покачивается она на рейде так тяжко, так жалостно, как живое, вздыхающее всей грудью существо, и в крепких реях ее посвистывает ненужный ветер.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫак аса илӳ хыҫҫӑн Дюк кӳрентернӗ «ҫил арманӗ» — «Марианна» — ҫине куҫрӗ.

После этих воспоминаний Дюк перешел к обиженной «ветряной мельнице», «Марианне».

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫак самантра, темиҫе хурт сӑхнӑн, Дюк вӑштах сиксе тӑчӗ, Клоские «Марианна» ҫине кирек епле пулсан та, нихӑҫан та лартмасси ҫинчен пӗлтерчӗ.

Ужаленный, Дюк встал и заявил, что, как бы то ни было, никогда не взял бы он Клоски пассажиром к себе, на борт «Марианны».

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Марианна» экипажӗ».

Экипаж «Марианны».

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ну, шухӑшласа пӑх-ха, Бильдер, халӗ лайӑх-и вара: вӑрра ерчӗҫ, ҫапӑҫаҫҫӗ; эрехе — ӗҫеҫҫӗ ҫеҫ-и, эрехпе ҫӑвӑнаҫҫӗ; «Марианна» лапӑртанса пӗтнӗ, кӑнтӑрла та, ҫӗрле те вахтӑра никам та тӑрасшӑн мар.

Ну, рассуди, Бильдер, хорошо ли стало теперь: пошло воровство, драки; водку — не то что пьют, а умываются водкой; «Марианна» загажена; ни днем, ни ночью вахты никто не хочет держать.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Марианна» шутсӑр йӑрӑччӗ тетӗп, руле лайӑх итлетчӗ.

Я говорю, что бойкая была очень она, «Марианна», и руля слушалась хорошо.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Чиперкке «Марианна» ун умӗнче ҫӗнӗ мачтисемпе ҫуталса-чӳхенсе тӑрать: чӗрӗ пекех.

Хорошенькая «Марианна», как живая, покачивалась перед ним, блестя новыми мачтами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Марианна» ҫинче… мӗнлерех? — татӑкӑн-татӑкӑн ыйтрӗ вӑл.

Что на «Марианне»? — отрывисто спросил он.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Марианна» ҫинчех ларӑр.

Сидите на «Марианне».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Марианна», аса илӳпе ан вӗчӗрхентер мана.

Не раздражай меня, «Марианна», воспоминаниями.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Сывӑ пул, «Марианна», сывӑ пул!

Прощай, «Марианна», прощай!

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Ирхине тата «Марианна» аса килчӗ, — шӑппӑн пӗтӗмлетрӗ Дюк.

— Еще «Марианну» вспомнил утром, — тихо прошептал он.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Унӑн нимӗнле философилле ӑс-хакӑл та пулман, ҫавӑнпа вӑл хӑйӗнчен хӑй ҫак бюстпа хӗрес ҫумне пӑталанӑ Христос кӗлетки мӗне пӗлтернине ыйтса чӑрманман, суд ҫуртӗнче Христоспа Марианна иккӗш пӗрле, пӗр-пӗрне килӗштерсе пурӑнма пултарни-пултарманни ҫинчен те шухӑшламан вӑл.

Вовсе не обладая философическим умом, он не задавал себе вопроса, что значат этот бюст и это распятие, и не старался выяснить, согласны ли между собой в зале суда Иисус и Марианна!

I // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех