Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Михайлов пӗр ҫӑвар сыпрӗ те кӗленчине каялла пачӗ.

Михайлов сделал глоток и вернул бутылку товарищу.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Куратӑн-и? — тесе эрехне Михайлов сӑмси умӗнче шӑмпӑр-шӑмпӑр тутарчӗ.

— Видал? — Он помахал бутылкой перед носом Спиридона.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ну, мӗн тӑвӑпӑр? — терӗ Михайлов.

— Ну, что будем делать?

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов тӑрса силленчӗ те юлташне тӑма пулӑшрӗ.

Встал, отряхнулся, помог подняться товарищу.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан хӑй айӗнчи вӑрӑм сакка юлташӗ йӑтса илнине сисрӗ Михайлов.

И Михайлов почувствовал, что поднимает под собой длинную скамейку товарищ.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тарӑхнипе чӗтреве ернӗ Михайлов ҫӗлӗкне тӑхӑннӑччӗ кӑна, тенкелне йӑтса илсе Янтул хуҫа тӑнӑ ҫӗрелле вӑркӑнтарчӗ.

От волнения Михайлов никак не мог натянуть на голову шапку. И тут услышал треск стула возле стойки: очевидно, Яндул хватил им хозяина.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӑч тӗттӗме тӑрса юлнӑ Янтулпа Михайлов анӑраса ним тума пӗлмесӗр ларнӑ хушӑра тӗпелтен каллех хуҫа сасси илтӗнчӗ.

Друзья, растерявшись от слов хозяина молча продолжали сидеть в темноте за столом, а от стойки снова донесся голос кабатчика:

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов та хуҫа еннелле пуҫне каҫӑртрӗ.

Михайлов тоже с интересом посмотрел на хозяина.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Черккине вӑл Михайлов умне лартрӗ те сарлака питне тата ытларах сарса ячӗ.

Он поставил взамен разбитой рюмки новую и растянул рот в широкой улыбке:

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй парӑнасси-сутӑнассисем ҫинчен каламан пулсан та Михайлов сӑмахне хирӗҫ Янтул нимӗн те шарламарӗ.

Яндул ничего не ответил на слова Михайлова, хотя он и не говорил о своих предательствах.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов хускалнине вӑл курмарӗ те темелле.

не замечая суетливых движений Спиридона.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов питне тӗмпӗл-тӗмпӗл хӗрлӗ ҫапрӗ.

Лицо парня раскраснелось.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пур пӗрех вилмелле тесе ҫын хӑй ҫуралсанах шыва сиксе вилмест-ҫке, — терӗ Михайлов тарӑхма тытӑнса.

— Отчего ж человек, зная, что все равно умрет, что не вечен на земле, не прыгает сразу в воду, не топится? — Михайлова начало выводить из себя упрямство товарища.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул Михайлов ҫине интересленсерех пӑхса илчӗ.

Яндул с интересом взглянул на своего молодого собеседника.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ну, юрӗ, сан шухӑшу пултӑр, — терӗ Михайлов лӑпкӑн.

— Ну ладно, пусть это будут твои мысли, коль тебе так хочется. — тихо проговорил Михайлов.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов пичӗ нимӗн те улшӑнмарӗ.

Лицо Спиридона совершенно не изменилось.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эрехӗ нумаях тӑкӑнса ӗлкӗреймерӗ, сӗтел варрине кусса ҫитнӗ кӗленчине Михайлов тытса тӑратса лартрӗ.

Водки пролилось немного — Михайлов успел подхватить штоф,

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ну, тавтапуҫ сана, Михайлов.

Ну, спасибо, Михайлов.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов кулнӑ пек туса тутине пӑрчӗ.

Михайлов рассмеялся немного искусственно.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эсӗ ӗненмен Фома пек, — терӗ ӑна Михайлов ӑшшӑн кулкаласа.

— Ты как Фома неверующий, — добродушно посмеиваясь, сказал другу Михайлов.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.