Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лёля (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Арестленисем иртнӗ хыҫҫӑн ураланнӑ курӑнать, — «Тӗпри шӑл» — Козуба сывӑ, Абсолютно, апла пулсан, Леля та, Абсолют, ирӗкре… ку, паллах, тӗлӗнмелле!

Стало быть, оправились от провала; «Корень зуба» — Козуба цел; абсолютно — значит, и Леля, «Абсолют», на воле… Эта чудесно, конечно!

XXVIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Леля, ларчӑк ҫинче ҫаврӑнкаласа ан пыр!..

— Леля, не крутись на сиденье!..

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Леля… итле-ха, Леля… акӑ, киле пырсан… чарӑн тархасшӑн, Леля…

— Леля… послушай, Леля… вот придем домой… перестань, пожалуйста, Леля…

56 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Анне, эпир Петькӑпа Пороховоя каймастпӑр, эпӗ Леля инкене пӗрре те юратмастӑп.

— Мама, не пойдем мы с Петькой на Пороховые, не люблю я тетю Лелю.

9. Ҫемье // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

 — Аҫу фронта каять, эпӗ завода каятӑп, сире Пороховойра пурӑнакан Леля инкӳ патне кайса яратӑп…

 — Отец на фронт идет, а я на завод, а вас отправлю к тете Леле на Пороховые…

9. Ҫемье // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Пӗлетӗн-и эсӗ, Леля, хамӑн пурнӑҫӑмра манӑн хальхи пек боевой хавхалану нихҫан та пулман.

Знаешь, Леля, никогда в жизни я не переживал такого боевого подъема, как нынче.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Драницын, пушӑ снаряд ещӗкӗ ҫинче ларса, ӳпкере кӗтмен ҫӗртенех чир процесӗ пуҫланнӑ пирки Шенкурска юлнӑ Леля патне ҫыру ҫырать:

Драницын, сидя на пустом снарядном ящике, писал письмо Леле, оставшейся в Шенкурске из-за внезапно открывшегося легочного процесса:

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Леля пӗкӗрӗлсе пӗр ывӑҫ юр илчӗ те, ӑна чӑмӑртаса хытарса, ҫак юр чӑмӑрккипе Драницына печӗ.

Леля нагнулась, слепила снежок и бросила его в Драницына.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Фролов, Драницын тата Леля юр хӗвсе кайнӑ, кӑмӑла килентерекен хула урамӗ тӑрӑх утса пыраҫҫӗ.

Фролов, Драницын и Леля шли по заснеженному, уютному городку.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Леля йӑл кулса илчӗ.

Леля улыбнулась.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Пӗлетӗн-и эсӗ, эпӗ хама килти пек туйрӑм… — терӗ Леля.

— А ты знаешь, у меня было такое чувство, что я дома… — сказала Леля.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл Леля каласа панине пӑлханса итлет, хӑйшӗн чи хаклӑ ҫын пулса тӑнӑ ҫак хӗр текех халӗ хӑрушлӑхра марришӗн савӑнать.

Он был взволнован рассказом Лели и радовался тому, что эта девушка, ставшая для него самым дорогим человеком на свете, уже находится вне опасности.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Леля калама чарӑнчӗ.

Леля замолчала.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Лар, Леля!»

Садись, Леля!»

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Леля ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Леля оглянулась.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хӑй сӑмахне хирӗҫ Леля чуптуса ответ пани Драницына кирек епле сӑмахран та ытларах ӑнланмалла пулчӗ.

Поцелуй, которым она ответила на его признание, был для Драницына красноречивее всяких слов.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Леля ӑна мӑйӗнчен ыталаса илчӗ.

Леля обвила его шею руками.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Эсӗ чӑнахах та юрататӑн-и мана? — хӑлхаран шӑппӑн пӑшӑлтатса ыйтрӗ Леля Драницынран.

— Ты правда любишь меня? — тихонько шепнула Леля на ухо Драницыну.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пӗр эрне каярах кӑна ҫак ҫын уншӑн пачах та ютчӗ, вӑл тӗнчере пурӑнни ҫинчен те пӗлместчӗ ун чухне Леля.

Еще неделю назад этот человек был совсем чужим для нее, она не знала даже, что он существует на свете.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Леля ҫак пысӑк та вӑйлӑ ҫынна, хӑйӗн пурнӑҫне ҫав тери кӗтмен ҫӗртен пырса кӗнӗскере, хӑйне пӑхӑнтарнин ку таранччен пӗлмен туйӑмӗпе пусӑрӑннӑ та, нимӗн те чӗнмест.

Леля молчала, пораженная незнакомым ощущением своей власти над этим большим, сильным человеком, который так стремительно вошел в ее жизнь.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех