Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лизӑпа (тĕпĕ: Лиза) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анохин Лизӑ хӑртнине итленӗ чухне ӑна курайманнипе чӗтресе тӑчӗ, анчах нимӗн тума та пултараймарӗ, йӑмӑкӗ, Лизӑпа килӗшсе, пуҫне сула-сула илчӗ, йӑл кулчӗ.

Анохин слушал ее хулу, весь дрожа от бессильной ненависти, глухонемая согласно кивала головой, улыбалась.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тепрехинче вӑл лейтенанта районти Культурӑ ҫуртӗнче ташӑ каҫӗнче курнӑ, унта вӑл хӑйӗн тантӑшӗпе Лизӑпа кайнӑ.

Другой раз она увидела лейтенанта на вечере танцев в районном Доме культуры, куда пришла вместе с подружкой Лизой.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унччен вӑл Лизӑпа пӗр тӑватӑ хутчен ҫеҫ курнӑҫнӑ, унтан ытла мар.

До этого виделся он с ней раза четыре, не больше.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ пуринчен ытла аслипе, Васьӑпа, усӑ курса ҫапӑҫаттӑм, вӑл — Лизӑпа.

Я дрался больше Васей, старшим, а она Лизой.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Лизӑпа пурӑнакан пӳлӗме таврӑнчӗ хӗр, пӗчченех.

Девушка вернулась в комнату, где жила с Лизой, одна.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Сумлӑ юбилее паллӑ тунӑ хыҫҫӑн 2-3 кунранах хӗрӗпе Маринӑпа тата мӑнукӗсемпе Женьӑпа, Лизӑпа тата мӑнукӗн хӗрӗпе Вероникӑпа тӑван ене ҫула тухнӑ.

После проведения солидного юбилея, через 2-3 дня с дочерью Мариной и внуками Женей, Лизой и правнучкой Вероникой выехали в родные края.

Хӗрарӑм илемӗн фотоӳнерҫи // Надежда СМИРНОВА. «Хыпар», 2016.07.05, 103-104№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех