Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кнышев (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Андрей Васильевич Кнышев, япӑх мар компани пухӑннине, кунта кампа калаҫма пулассине туйса, кӑштах канма шухӑшларӗ: вӑл йӗвен чӗлпӗрне лаша уринчен ҫыхрӗ те, буркине сарса, лаша кӗтуҫӗ пек, Кондратьев ҫумне айккӑн выртрӗ.

Андрей Васильевич Кнышев, заметив, что собирается неплохая компания, что тут будет с кем поговорить, тоже решил немного отдохнуть: он привязал повод коню к ноге и, расстелив бурку, прилег возле Кондратьева на бок, как ложатся табунщики.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ, Стефан Петрович, сирӗн коневод патне васкатӑп, — терӗ Кнышев.

— А я, Стефан Петрович, спешу к вашему коневоду, — сказал Кнышев.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев Рагулина темскер пӗлтересшӗнччӗ, унтан Егорпа калаҫасшӑнччӗ, анчах ҫак вӑхӑтра лаша ури сасси илтӗнчӗ — вӗсем патне Андрей Васильевич Кнышев чуптарса ҫитрӗ.

Кондратьев хотел что-то ответить Рагулину и потом заговорить с Егором, но в эго время послышался стук копыт о сухую землю — к ним на рысях подъехал Андрей Васильевич Кнышев.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Кунта тата Кнышев та хӗрарӑмсем майлӑ.

— А тут еще и Кнышев за баб.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Капана, тӗттӗмре аран-аран палӑракан ҫынсен пуҫӗсене, чикаркӑ ҫуннине курса, Хворостянкин ӑнланчӗ: хӑйне Кнышев каласа панӑ пухусенчен пӗри шӑпах ҫакӑнта иртет ӗнтӗ.

Издали увидев копну, чуть приметные в темноте головы людей и огоньки цигарок, Хворостянкин понял: да, именно здесь и шло одно из тех собраний, о котором говорил ему Кнышев.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак вӑхӑтра стана юланутҫӑ килсе ҫитрӗ — ҫакӑ ӗнтӗ вӑл — Андрей Васильевич Кнышев пулчӗ.

В это время на стан въехал верховой, — это и был Андрей Васильевич Кнышев.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ку ӗҫ ҫинчен пӗлме пултараймастӑп, — ответлерӗ Кнышев.

— Про такое дело не могу знать, — ответил Кнышев.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Игнат Савельевич, — терӗ лӑпкӑн Кнышев, — санӑн техника чаплӑ ӗҫлет!

— Игнат Савельевич, — проговорил Кнышев, — а здорово у тебя техника действует!

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хӗвел те тухманччӗ-ха, — ҫавӑн пекех ӗмӗтленсе каларӗ Кнышев, — Виҫҫӗмӗш уй-хир бригадинче, шӑпах килкартинче бедорка ларать, ҫав урапа ҫине Татьяна Николаевна улӑхса тӑнӑ та сӑмах калать, йӗри-тавра — чӑн-чӑн митинг!..

— И еще солнце не взошло, — все так же мечтательно продолжал Кнышев, — а в третьей полеводческой бригаде, как раз посредине двора, появилась бедарка, и стоит на той колеснице Татьяна Николаевна и держит речь, а вокруг — истинный митинг!..

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Унта мӗн-мӗн тунине курасчӗ санӑн! — куҫӗсене йӑлтӑртаттарса калама пуҫларӗ Кнышев.

— Эх, ты бы только посмотрел, что там происходит! — блестя глазами, заговорил Кнышев.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Сводка мӗн? — Кнышев кӑкӑр кӗсйинчен хут листи кӑларчӗ.

— Что сводка? — Кнышев вынул из нагрудного кармана лист бумаги.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Процентсем валли, — кулнӑ пек каларӗ Кнышев.

— Для процентов, — с усмешкой сказал Кнышев.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эх, Игнат Савельевич! — терӗ Кнышев.

— Эх, Игнат Савельевич! — сказал Кнышев.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хворостянкин ҫывӑхӗнче Андрей Васильевич Кнышев тӑрать, ку шӑпах ӗнтӗ Родниковскири пухура «академик» ят панӑ Андрей Васильевич.

Возле Хворостянкина стоял Андрей Васильевич Кнышев, тот самый Андрей Васильевич, которого на собрании в Родниковской называли «академиком».

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Игнат Савельевич, — калаҫма тытӑнчӗ Бородулин, — Кнышев килнӗ.

— Игнат Савельевич, — заговорил Бородулин, — прибыл Кнышев.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Калӑпӑр, ман колхозра паллӑ ҫынсем — орденоносецсем те, геройсем те пур, вӗсен шутнех Андрей Васильевич Кнышев та кӗрет.

Допустим, у меня в колхозе есть знатные люди — там и орденоносцы, и тот же Андрей Васильевич Кнышев.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпир мӗнле кайса килни ҫинчен ан ыйтса тӑр, — терӗ ӑна Кнышев хыттӑн, — эсӗ мана халӗ Хворостянкин ӑҫтине каласа пар.

— Ты про нашу поездку не спрашивай, — ответил Кнышев, — а лучше скажи, где зараз Хворостянкин.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кнышев мӗншӗн сӑмах хускатнине ӑнланса, Кондратьев нимӗн те шарламарӗ.

Кондратьев промолчал, понимая, почему Кнышев заговорил об этом.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав вӑхӑтра Кнышев йӗнер ҫинче маттуррӑн ҫӗкленсе илчӗ те Кондратьева хӑваласа ҫитрӗ.

Кнышев, молодцевато привстав на стременах, догнал Кондратьева.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кнышев каланӑ пек ҫак «курӑксемпе чечексен патшалӑхӗнче» хӗрӗх тӑватӑ колхозӑн ӗне, лаша тата сурӑх кӗтӗвӗсем, курортри пек, ҫу каҫах ҫӳреҫҫӗ.

В этом «царстве трав и цветов», как говорил Кнышев, находились стада коров, табуны лошадей, отары овец сорока четырех колхозов.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех