Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ильичпа (тĕпĕ: Ильич) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Владимир Ильичпа Надежда Константиновна вӗсене пӗр хушӑ куҫ илмесӗр сӑнаса тӑраҫҫӗ.

Некоторое время Владимир Ильич с Надеждой Константиновной наблюдали за ними.

Вӑрттӑн тӗлпулусем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильичпа Надежда Константиновна Тӑван ҫӗршыва вӑрттӑн таврӑннӑ Женевӑран.

Владимир Ильич и Надежда Константиновна нелегально вернулись из Женевы на родину.

Вӑрттӑн тӗлпулусем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ҫапла чӗнеҫҫӗ хисеплесе Владимир Ильичпа Надежда Константиновнӑна юлташӗсем кунта.

Так ласково называли товарищи Владимира Ильича с Надеждой Константиновной.

Большевиксем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл, Петербургри кӗнеке складне тытса тӑрать пулин те, марксистсемпе туслӑ пурӑнать, уйрӑмах Владимир Ильичпа ҫывӑх.

Она хоть и была владелицей петербургского книжного склада, а дружила с марксистами, особенно с Владимиром Ильичом.

Хӗмрен — ҫулӑм // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Виҫӗ эрне те иртмест, Владимир Ильичпа Надежда Константиновнӑн Ермаковски салине Анатолие пытарма тепӗр хут килме лекет.

Не прошло и трёх недель, Владимир Ильич и Надежда Константиновна снова приехали в село Ермаковское хоронить Анатолия.

Ванеев вырӑнӗ умӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильичпа унӑн юлташӗсем-революционерсем пурте — марксистсем.

Владимир Ильич и его товарищи-революционеры были марксистами.

Ванеев вырӑнӗ умӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Каҫхине Владимир Ильичпа Надежда Константиновна чылайччен ҫывӑрса каяймаҫҫӗ.

Вечером Владимир Ильич и Надежда Константиновна долго не могли заснуть.

Мӗн пулнӑ май уявӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл туса панӑ та ӗнтӗ Владимир Ильичпа Надежда Константиновнӑна пӗрер ҫӗрӗ пӑхӑр укҫаран.

Оскар Энгберг и выковал Владимиру Ильичу с Надеждой Константиновной из медных пятаков кольца.

Кӑмӑл ту, Владимир Ильич // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Кӗҫех Владимир Ильичпа Бабушкин та халӑх юхӑмне кӗрсе ҫухалаҫҫӗ.

Владимир Ильич и Бабушкин смешались с народом.

Тӑватӑ листовка // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Черныш пирӗн ҫӗршыв Ильичпа сывпуллашнӑ хӗл ҫуралнӑ.

Черныш родился в ту зиму, когда страна прощалась с Ильичем.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Маняшӑран ҫырусем кӗтет, вӑл халӗ ҫарта, Львов хули таврашӗнче пулас, Митьӑран ҫырусем кӗтет — вӑл Севастопольре ҫар врачӗ тата, паллах ӗнтӗ, Владимир Ильичпа Надежда Константиновнӑран хыпарсем кӗтет — халӗ вӗсем Швейцарире, Российӑран чикӗпе кӑна мар, фронт линийӗсемпе те уйрӑлса тӑраҫҫӗ.

Ждет писем от Маняши, которая теперь в армии, где-то под Львовом, ждет писем от Мити — он служит военным врачом в Севастополе — и, конечно, ждет вестей от Владимира Ильича и Надежды Константиновны — теперь они в Швейцарии, отрезаны от России не только границами, но и фронтовыми линиями.

«Тӗп пултӑр вӑрҫӑ!» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анчах Дмитрий Ильичпа арӑмӗ тӗрмере-ха.

Но Дмитрий Ильич с женой оставались в тюрьме.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Владимир Ильичпа Марк Тимофеевич партин вӑрттӑнлӑхне пытарса усрамалли ҫак сӗтелпе тӑрмашнӑ чухлӗ Англи изобретателӗ Уатт хӑйӗн пӑспа ӗҫлекен чаплӑ двигательне тунӑ чухне те тӑрмашман пулӗ.

Наверно, английский изобретатель Уатт не работал с таким усердием над изобретением первого универсального парового двигателя, как работали Владимир Ильич и Марк Тимофеевич над этим партийным хранилищем.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫӗрпӳрт умне Ефим Ильичпа Саша иккӗшех юлчӗҫ.

У землянки остались только Ефим Ильич и Саша.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫак календаре тума вӗсем Ефим Ильичпа иккӗшӗ эрне каяллах тытӑннӑччӗ.

Взялся он за этот календарь вместе с Ефимом Ильичом еще неделю назад.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ваҫҫук Степан Ильичпа мӗншӗн йӑвашшӑн калаҫасшӑн пулманнине Ивга асанне пӗлет.

Баба Ивга понимала, что именно мешает Ваську быть приветливым со Степаном Ильичом.

42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ирхине Татьяна Степан Ильичпа сывпуллашмасӑрах Жоркӑна илчӗ те ялтан тухса кайрӗ.

Утром Татьяна взяла Жорку и ушла из села, не простившись со Степаном Ильичом.

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Матвеич Степан Ильичпа пӗрле тухса кайрӗ.

Матвеич ушел со Степаном Ильичом.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Каҫпа эпир Степан Ильичпа темиҫе колхозник пирӗн шӑтӑка тырӑ пытарнине куртӑмӑр.

А ночью мы подсмотрели, что несколько колхозников со Степаном Ильичом зарывали в нашу яму зерно.

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Вӑл хӑй те унта, Степан Ильичпа пӗрле.

— Он тоже там со Степаном Ильичом.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех