Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫавӑ манӑн епле палӑрса тӑнине астумастӑп, анчах пӗтессине — начар пӗтсе ларчӗ; Звездин пӗвинчи ҫӗрӗк симӗс шыв ҫинче пӗр урай хӑми ярӑнса ҫӳретчӗ те, эпӗ барышньӑна ҫав хӑма ҫинче ярӑнса ҫӳреме чӗнтӗм.

Не помню, чем это выражалось у меня, но кончилось — плохо; по гнилой зеленой воде Звездина пруда плавала половица, и я предложил покатать барышню на этой доске.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.