Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Заманов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Заманов ҫыру тавӑрса панӑ каҫран вара комитет ларӑвӗ яланах урӑх вырӑнта пулса иртет.

После того достопамятного вечера, когда Заманов вернул письмо, комитет каждый раз собирался в новом месте.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов Ази тӗрминче вилнӗ, вӑл вӑхӑтра Сад-Стефано хулинче шӑпах амнисти евитленӗ пулнӑ.

Заманов умер в ссылке в Азии, как раз в те дни, когда в Сан-Стефано была объявлена амнистия.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакна та асӑнса хӑвармалла пулать: Заманов пурнӑҫра ӑнӑҫсӑр ҫын, политика енӗпе сутасси унӑн халиччен, чӑннипе каласан, пӗрре те пулман.

Нужно сказать, что Заманов, человек неудачливый, еще не совершил ни одного политического предательства.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗншӗн тесен, Заманов халь таса атте пек пулса тӑчӗ, — терӗ хӗпӗртенӗ Мичо бай.

— Заманов для меня теперь все равно, что святой, — заметил взволнованный дядюшка Мичо.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла Заманов пӗр пархатарсӑр ҫын та мар иккен, — тӗлӗнчӗ Огнянов.

— Да, оказывается, Заманову не чуждо благородство! — удивился Огнянов.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов ҫакӑн пек тӳрӗ ҫын тесе кам шухӑшлама пултарнӑ! — тарӑн шухӑшлӑн каласа хучӗ Франгов.

Кто бы мог подумать, что Заманов такой честный человек! — рассуждал Франгов.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов».

Заманов».

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов килсе кайрӗ, — пӑшӑлтатрӗ вӑл.

— Приходил Заманов, — прошептала она.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр тепӗр минутранах таврӑнчӗ; кунта халь Заманов ҫинчен сӑмах пуҫланнӑччӗ.

Спустя минуту он вернулся; теперь говорили о Заманове.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов ҫак саккуна хирӗҫ ҫырнӑ йӗркесене тӗплӗн вуласа тухрӗ те, унӑн илемсӗр пичӗ йӑл кулкаласа илчӗ.

Заманов внимательно прочел эти крамольные строки, и на его некрасивом лице заиграла какая-то неопределенная улыбка.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Инкек пулмасть-и вара, пӗр-пӗр вӑрттӑна икӗ ҫынран ытла пӗлекенсем пулсан, ӑна вӑрттӑн теме те ҫук, ҫак вӑрттӑнлӑха Заманов та лайӑх пӗлет.

К несчастью, никакую тайну нельзя сохранить, если она известна более чем двум лицам, и эту тайну прозорливый Заманов уже знал.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов тинех Стефчов панӑ ҫырӑва хӗвӗнчен кӑларса уҫкаларӗ, хӳтӑн ҫырман енне кӑвар умӗнче ӑшӑтмалла тытрӗ те чӑтӑмлӑн кӗте пуҫларӗ.

И тут Заманов вытащил из-за пазухи письмо, взятое у Стефчова, развернул его, поднес чистой, не исписанной стороной к огню и стал терпеливо ждать.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Халь кайма та пултаратӑн! — терӗ Заманов, ун хыҫҫӑн алӑк хупса.

— Теперь можешь идти! — сказал Заманов и закрыл за ним дверь.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Илсе кил терӗм-ҫке сана! — хыттӑн каласа хучӗ те Заманов, йӗпеннӗ пиншакне хывса ҫакрӗ.

— Принеси угля, говорю тебе! — повторил Заманов повелительным тоном и снял промокший кафтан.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов хӑй пӳлӗмне пырса кӗчӗ.

Заманов вошел в свою комнату.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пуп каллех ҫапла шӳтленипе хӑтӑлӑп тесе шутланӑччӗ, анчах Заманов ӑна шӑтарас пек пӑхса илчӗ те шӑппӑн кӑна:

Поп Ставри снова попытался вырваться, полагая, что удалось отделаться шуткой, но Заманов строго посмотрел на него и проговорил совсем тихо:

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ытларах минчете тӑраҫҫӗ! — терӗ старик, юри кулкаласа, провокатор ҫапла ҫине тӑрсах тинкерсе пахнинчен шикленсе, хӑвӑртрах хӑтӑлса каясшӑнччӗ те, Заманов ӑна аллинчен тытса тӑчӗ, ҫаплах тинкерсе пӑхса, ҫакӑн пек ыйтрӗ: — Тӗрӗс те, халь шӑпах туй вӑхӑчӗ, ыран-паян тенӗ пек, турӑ тепӗр хут анма пултарать-ҫке… — тем пӗлтерес пек куҫне хӗссе илсе, вӑл сасартӑк сӑмахне тепӗр мая ҫавӑрчӗ:

— Больше всего венчаются! — ответил старик с деланной улыбкой и, напуганный въедливым взглядом шпика, попытался было уйти прочь, но Заманов удержал его за руку и, пронизывая глазами, сказал: — И правильно: теперь самое время для свадеб, ведь не сегодня-завтра может наступить второе пришествие… — И, многозначительно подмигнув, он сразу же переменил разговор:

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов, ҫав Соколовпа унӑн юлташӗсем кутузкӑра ларнине ыран пӗлсен, эпӗ сана вунӑ лирӑ тутӑрпах чӗркесе парӑп! — терӗ вӑл хӗпӗртесе.

— Заманов, если я завтра узнаю, что Соколов и его товарищи сидят в кутузке, считай, что у тебя в кармане десять лир! — проговорил он торжественно.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчова шӳтленӗ пек кӑна хӑратнӑ пек туса, Заманов кулкаласа илчӗ.

II Заманов улыбнулся, давая понять, что запугивает Стефчова шутки ради.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Заманов укҫине илчӗ те шӑппӑн кӑна: — Пар ӗнтӗ, пар тата, памасан сыхланса кӑна тӑр, — терӗ шӑппӑн, — Странджова пӗр сӑмах кӑна систересси, эс паян мӗнле ӗҫ хускатса ятӑн тесе; ҫамкуна пульӑ лартса ярӗҫ.

Заманов, взяв деньги, негромко проговорил: — Ну, давай, давай еще, а не то берегись, — шепну словечко Странджову о том, какую ты сегодня заварил кашу, — получишь пулю в лоб!

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех