Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ефимкӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кузькӑпа Оськӑна, тӑмпуҫ Ефимкӑна тата кучерсене чӗнсе кил, ватӑ ухмах…

 — Позови, старый дурак, Кузьку и Оську, да дурака Ефимку и кучеров.

V // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Настасья Ефимкӑна хытарсах хушса хӑварчӗ: енчен те Настасья хапха хыҫӗнче кампа калаҫни тата кампа пӗрле кӗни ҫинчен ыйтса пӗлме хушса Тит Титыч казачока ярсан, ҫӗвӗҫӗпе, Покровски хапха патӗнче пурӑнакан Ольга Петровнӑпа калаҫрӗ, унпа кӗчӗ, тесе каламалла, терӗ.

Настасья строго-настрого наказала Ефимке, если Тит подошлет казачка спросить, с кем она говорила за воротами и с кем взошла, сказать со швеей, мол, с Ольгой Петровной, что живет у Покровских ворот.

I // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

«Астӑватӑн-и эс, — тенӗ Михайло Степанович Ефимкӑна кашни ҫулах Христос ячӗпе чуптунӑ хыҫҫӑн тутисене шӑлса, — астӑватӑн-и эс мана ҫунашкапа туртса ҫӳренине тата юртан тӑвайкки туса панине?»

«А помнишь, — говорил ежегодно Михайло Степанович Ефимке, обтирая губы после христосованья, — помнишь, как ты меня возил на салазках и делал снеговую гору?»

I // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Кӑшт пӗкрӗлерех ларса пыракан Ефимкӑна сасартӑк ҫапла туйӑнса кайрӗ: тинех ӗнтӗ ӑна, тӑшман ункинчен шӑтарса тухса, хамӑрӑннисем патне, Кожуховка ялне, ҫитсе ӳкме никам та, нимӗн те чӑрмантараяс ҫук.

И слегка сгорбившемуся Ефимке вдруг показалось, что теперь уже никто и ничто не сможет помешать ему пронестись, пробиться, прорваться к своим — в Кожуховку.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Кӗтрӗҫ, шутсӑр хытӑ кӗтрӗҫ Ефимкӑна вӗсем, хӑюллӑ та маттур каччӑна шансах тӑчӗҫ.

Ждали, очень крепко ждали и надеялись они на своего хорошего и смелого парня — на Ефимку.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

— Паҫӑрах ҫапла, Кожуховкӑна каймалла тесе, каламаллаччӗ, — чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн каласа хучӗ мучи, вара вӑл Ефимкӑна ӑҫталла ҫул тытмалли ҫинчен ӑнлантарса пачӗ.

— Так бы и говорил, что на Кожуховку, — помолчав, ответил старик и охотно рассказал Ефимке, куда ему надо держать путь.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Унтан ӑнкарса илчӗ те сасартӑках пит-куҫран тӗксӗмленчӗ, вара Ефимкӑна куҫран пӑхмасӑрах: — Эс, Ефимка, асту… Асӑрхануллӑрах пул… — терӗ.

И вдруг, догадавшись, она нахмурилась и сказала, не глядя Ефимке в глаза: — Ты, Ефимка, того… Поосторожней…

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех