Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ермохина (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑ мана ҫавӑрсах ӳкерет: ирсӗр те ӳсӗр старик Гоголев, хӑй ҫаван! чул ҫула ҫитнӗ пулин те, Онан ҫылӑхӗпе ҫылӑха кӗрсе пуранать; эпӗ Вятка тӑрӑхӗнчи салтака, Ермохина, кукамайӑн йӑмӑкне аса илетӗп, — вӗсенче турӑ евӗрли мӗн пур-ха?
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Хӗвет-и? — тӗлӗнсе вӑрӑмӑн тӑсса каларӗ Натали, вара Ермохина туртса: — Ну, арҫури, апла пулсан — хӑвӑн турруна тав ту! — терӗ ӑна.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вараланчӑк, ленчӗркке аллипе мана куҫран хыттӑн янклаттарса ячӗ, — эпӗ ҫухӑрса ятӑм, куҫсӑр пулса тӑтӑм та аран аран ҫеҫ карташне Наталине хирӗҫ сиксе тухрӑм; вӑл Ермохина алӑран ҫавӑтса килетчӗ.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫавӑн пек пӑхасси ман куҫ умӗнче малтан пуҫласа вӗҫне ҫитичченех час-часах тӗлӗнмелле те йӗрӗнмелле хӑвӑртлӑхпа аталанса пынине хам ирӗклӗн те, ирӗксӗр те сӑнаса тӑрса, эпӗ эпӗ мӗн кураттӑм; Сидоров хӑйӗн салтак пурнӑҫне ӳпкелешнипе хӗрарӑмӑн ырӑ кӑмӑлне ҫавӑратчӗ, ӑна кӑмӑллӑн суйса ӳсӗртсе яратчӗ, пурте пулнӑ хыҫҫӑн вара, хӑй ҫӗнтерни ҫинчен Ермохина каласа кӑтартса, йӳҫӗ эмель ӗҫнӗ пек, пит-куҫне пӗркелентерсе суратчӗ.
VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Страницăсем:
- 1