Шырав
Шырав ĕçĕ:
Макаров полковник Калач станицине тытса илсессӗн, ҫав Пашка, Ермохин хутора пырса кӗрсе, вӑтӑр ултӑ казака мобилизацие пыманшӑн тытса илнӗ.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
Шыв тӑрӑх анатарахри Ермохин, Немковски, Ильменски хуторсене мамонтовецсем тытса илнӗ.Хутора ниже по реке — Ермохин, Немковский, Ильменский — захвачены мамонтовцами.
4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
Станци начальникӗ тата — Царицын отрячӗсем Дон патӗнчен те чакнӑ, кӗпер патӗнчи Логовский хутора, шывӑн сулахай енчи Ермохин, Немковски тата Ильменски хуторсене шуррисем ҫавӑрса илнӗ, хӗрлисем чакса Кривая Музга станцирен те иртсе кайнӑ, халӗ шуррисем Царицын ҫывӑхӗнчех пулмалла ӗнтӗ, тесе те каласа панӑ.
2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.
— Ай-ай, Ермохин…
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Так точнӑ! — кӑшкӑратчӗ Ермохин.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ермохин кӑшкӑрса мана тулалла сӗтӗрсе тухрӗ.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ермохин пычӗ те ман ҫинелле кӑтартса: — Ӑна вӑл илнӗ, хуҫисем патне илсе кай ӑна! Салтак — салтакӑнне вӑрлас ҫук! — тесе ӗнентерме тапратрӗ.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Сивӗ кӑмӑллӑ Тюфяевсӑр пуҫне пурте ӳсӗрччӗ; каҫ пулас умӗн Ермохин Сидорова пуҫӗнчен вут пуленккипе яра пачӗ, Сидоров ним пӗлми пулса ҫенӗхелле чӑмса ӳкрӗ, хӑраса ӳкнӗ Ермохин ҫырманалла тухса тарчӗ.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах часах манӑн ҫавна пӑрахмалла пулчӗ, мӗншӗн тесен: «Вунҫич ҫулхи хӗре Мӗнле калпак юрамӗ!» текен йӗркесем хӗрсем ҫинчен ирсӗр халлап пуҫлаттарса ячӗҫ, — ҫакӑ мана пит шутсӑрах кӳрентерчӗ те эпӗ Ермохин салтака пуҫӗнчен кастрюльпе яра патӑм.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Акӑ — салтак, анчах вӑл, эпӗ пӗлекен салтаксемпе танлаштарсан, нихӑшӗ пек те мар, — Сидоров пек те, пароход ҫинчи Вятка ҫынни пек те мар, тата Ермохин пек те мар; вӗсемпе пуринпе те танлаштарсан, вӑл ытларах ҫын манерлӗ.
IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Телейсӗр ухмах, чалӑшскер, — терӗ Ермохин баспа, Сидоровӗ тата ун майлӑ пулса хуллен каларӗ:— Дура несчастная, кривуля, — говорил Ермохин басом, а Сидоров тихонько поддерживал его:
VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
- 1