Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ермолка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах килте нихӑҫан та пӗр кунтан ытла пурӑнман; ют ҫӗре тухса кайсан, вӑл каллех «Ермолка» пулса тӑнӑ, ҫӗр ҫухрӑм таврашӗнче те ӑна пурте ҫак ятпа чӗннӗ, час-часах вӑл хӑй те хӑйне ҫапла чӗнкеленӗ.

Но Ермолай никогда больше дня не оставался дома; а на чужой стороне превращался опять в «Ермолку», как его прозвали на сто верст кругом и как он сам себя называл подчас.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Унӑн кӑнттам «струменчӗ» те, хӑйӗн мӗкӗрекен хулӑн сассипе Иохим сӗрме купӑсӗн юрласа-ташлакан сасси хыҫҫӑн ӗлкӗрсе пырас тесе, чунтанах тӑрмашнӑн туйӑнса каятчӗ, хӑй вара, ватӑ Янкель, хулпуҫҫисене сиккелентерсе, ермолка тӑхӑннӑ шакла пуҫне пӑркалатчӗ, шухӑ та йӳрӗк кӗвӗ ҫеммине май хӑй те тӑпӑртатмасӑр тӳсейместчӗ.

Его неуклюжий «струмент», казалось, надрывается от усилий, чтобы поспеть своими тяжелыми басовыми нотами за легкими, певучими и прыгающими тонами Иохимовой скрипки, а сам старый Янкель, высоко подергивая плечами, вертел лысой головой в ермолке и весь подпрыгивал в такт шаловливой и бойкой мелодии.

IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Анчах Ермолай килте нихҫан та пӗрер кунтан ытла пурӑнмасть; ют ҫӗрте вара вӑл каллех «Ермолка» пулса тӑрать, ҫӗр ҫухрӑм тавраллах ӑна ҫапла чӗнеҫҫӗ, вӑл хӑй те хӑш чух ҫапла чӗнет хӑйне.

Но Ермолай никогда больше дня не оставался дома; а на чужой стороне превращался опять в «Ермолку», как его прозвали на сто верст кругом и как он сам себя называл подчас.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех