Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Джоанна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ Джоанна Фиоритура герцогиньӑн ҫакӑнса ӳсекен садӗнче, Альвейт лорд паркӗнче, паллӑ сад ӑстин Ницца Кумахерӑн оранжерейисенче ӗҫленӗ, тата эпӗ…

Я работал в висячих садах герцогини Джоанны Фиоритуры, в парке лорда Альвейта, в оранжереях знаменитого садовода Ниццы Кумахера, и я…

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

«Рикша» кайнӑ хыҫҫӑн икӗ кун иртсен Хуан Гонзалес Джоанна упӑшкипе, Антониопа, пулӑ тытма кайрӗ, — ҫийӗнчех таврӑнчӗ те евитлерӗ: ҫыранран ҫур мильӑра вӗсем йӑлтӑркка ҫаврака япала курнӑ, пӑта нумай ҫапса тултарнӑскер хум ҫинче чӳхенсе выртать имӗш.

Два дня спустя после ухода «Рикши» Хуан Гонзалес, ездивший с Антонио, мужем Джоанны, ловить рыбу, — вернулся рано и объявил, что в полумиле от берега замечен был ими круглый блестящий предмет, усеянный гвоздями и качавшийся на волнах.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Эпир ҫамрӑк Антонио Гонзалеспа унран кая мар ҫамрӑк Джоанна Скоррей мӑшӑрланнӑ кун пырса ҫитнӗ иккен.

Оказалось, что мы приехали в день бракосочетания юного Антонио Гонзалеса с не менее молоденькой Джоанной Скоррей.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Акӑ, Бен ывӑлне ун патне кайса леҫет те, хӑй пурӑнас тенӗ ҫӗрте пурӑнакан Джоанна, тен, ачипе мӗн чухлӗ те пулин интересленме пуҫлӗ.

Он отвезет к ней мальчонку, и, раз она живет, наконец, там, где ей хочется, Джоанне, может быть, удастся хоть немного заинтересоваться ребенком.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Ку посёлока Джоанна ҫав тери кураймастчӗ, вӑл пӗрмаях, кашни кун тенӗ пекех Ҫӗнӗ Англири сывлӑмлӑ лӑпкӑ каҫсене, уҫӑ сывлӑшлӑ сивӗ хӗлсене, лӑпкӑ университет урамӗсене аса илсе пуранатчӗ Бахрейнри тӑмран ҫапса тунӑ пӗчӗк ҫуртсем те, Фаренгейт градусникӗ тӑрӑх 110 градуса ҫитекен шӑрӑх та, нефть промыслисенчи ҫиелтен цинкпа витнӗ ҫуртсем те.

Который Джоанна ненавидела и всякий раз поминала только для того, чтобы потосковать о росистых летних вечерах, ясных морозных зимах и тихих университетских улочках родной Новой Англии? Ее ничто не привлекало, ни глинобитные домишки Бахрейна, при ста десяти градусах по Фаренгейту и ста процентах влажности воздуха, ни оцинкованные поселки нефтепромыслов.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Пӗлетӗн-и эсӗ, Куян… пӗлетӗн-и, Джоанна, вӗсен ҫулталӑкӗпе те праҫник пулмасть, вӗсене ҫулталӑкӗпе те ниҫта ямаҫҫӗ: цирка та, театра та, негрсен балаганне те, ниҫта та, ниҫта та!

Да знаешь ли ты, Заяч… знаешь ли, Джоанна, что у них никогда и праздников-то не бывает, их круглый год никуда не пускают: ни в цирк, ни в театр, ни в негритянский балаган, ну просто никуда!

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Акӑ, Мери Джейн, Сюзанна, Джоанна, илӗр ҫак укҫана, пӗтӗмпех илӗр!

Вот, Мэри-Джейн, Сюзанна, Джоанна, возьмите эти деньги, возьмите все!

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Мери Джейн вунтӑхӑр ҫулта, Сюзанна — вунпиллӗкре, Джоанна вунтӑваттӑ тултарайман-ха — вӑл куян туталлӑ хӗр, ҫынсемшӗн ялан ырӑ ӗҫсем туса пурӑнма шутлать.

— Мэри-Джейн девятнадцать лет, Сюзанне — пятнадцать, а Джоанне еще нет четырнадцати — это та, что с заячьей губой и хочет заниматься добрыми делами.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех