Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Джеммӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл урайне пӑрахнӑ хута илчӗ те Джеммӑна пачӗ.

Он поднял с пола объявление и передал Джемме.

Эпилог // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Нумай ҫулсем хушши вӑл Джеммӑна юратни ҫинчен каламан, анчах халӗ вӑл, ун хуйхине курсан, чӑтса тӑраймарӗ, аллинчи хута пӑрахрӗ те Джеммӑна ыталаса илчӗ.

Полжизни он скрывал свои чувства к ней, а теперь, увидев ее горе, не выдержал и, выронив объявление, которое было у него в руке, обнял ее.

Эпилог // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫакӑн ҫинчен Джеммӑна эсир хӑвар калатӑр-и?

Вы, вероятно, возьмете на себя сообщить Джемме эту новость.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Джеммӑна партире шанчӑклӑ ҫын тесе шутланӑ, ҫавӑнпа та комитет членӗсем: синьора Болла кӗтмен утӑм тӑвать пулсан, унӑн тивӗҫлӗ сӑлтавсем пур, тенӗ.

Джемму знали в партии уже несколько лет как человека, на которого можно положиться, и члены комитета решили, что если синьора Болла предпринимает неожиданный шаг, то имеет на то основательные причины.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пӑван уксахласа пӗтӗм пӳлӗм тӑрӑх утса пычӗ те, портрета урайӗнчен илсе, Джеммӑна пачӗ.

Овод прошел, хромая, через комнату, поднял его и подал ей.

IX // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Эсир паян манӑн ырӑ пирӗшти пултӑр, — терӗ вӑл Джеммӑна, алӑк умӗнче чарӑнса, — анчах ку, паллах ӗнтӗ, пире малашне пӗр-пӗринпе вӑрҫма кансӗрлемӗ, тетӗп.

— Вы сегодня были для меня добрым ангелом, — сказал он Джемме, останавливаясь у дверей, — но, конечно, это не помешает нам ссориться сколько угодно в будущем.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Джеммӑна кӗтсе ларакан Кэтти мӗн пулни ҫинчен пӗлсен, вӗри шыв тата сурана ҫыхма кирлӗ япаласем илме чупса кайрӗ.

Кэтти не спала, дожидаясь Джемму, и, услышав о том, что случилось, побежала скорее, чтобы достать горячую воду и все, что нужно для перевязки.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӑл чарӑнчӗ те, шыв хӗррине тытнӑ чул карлӑк ҫине таянса, Джеммӑна тӳрех куҫран пӑхрӗ.

Он круто остановился и, опершись рукой о каменные перила набережной, смотрел Джемме прямо в глаза, ожидая ответа.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ун куҫӗсем Джеммӑна тӗлӗнтерчӗҫ.

Его глаза поразили Джемму.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Риккардо патӗнчен тухнӑранпа вӑл пӗр сӑмах та каламарӗ, темелле; Пӑван калаҫманни вара Джеммӑна питех те савӑнтарчӗ.

Он не сказал почти ни слова с тех пор, как они вышли от Риккардо, и Джемма была от души рада его молчанию.

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пӑван хӑйне ҫавнашкал тыткалани Мартини кӑмӑлне пӗртте кайман, ҫавӑнпа та вӑл Пӑван хыҫҫӑн кайни Джеммӑна ытла та килӗшмест тесе шутланӑ.

Поведение Овода казалось Мартини нелепым ломаньем, и ему было досадно, что Джемма так бестактно следовала его примеру, это совсем было на нее не похоже.

V // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Хайӗн сӑмахӗсемпе хӗпӗртенӗ Мартини Джеммӑна аллинчен тытрӗ, анчах хыҫалта сиввӗн мӑкӑртатакан сасса илтсен, ӑна ҫавӑнтах каялла ячӗ.

В своем горячем желании утешить ее он взял ее руку, но сейчас же выпустил и отшатнулся, услышав за собой мягкий, мурлычущий голос:

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӑл мана ҫапла каларӗ: ҫав телейсӗр ӗҫ ҫинчен аса илни Джеммӑна яланах асаплантарать, ҫавӑнпа та эсӗ, унӑн тусӗ пулса, ӑна ҫав шухӑшсенчен пӑрма тӑрӑш, — терӗ.

Он сказал, что вас постоянно мучит воспоминание об этом несчастном событии, и просил меня быть вам другом и стараться отвлекать вас от этих мыслей.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пӗр эрне ҫумӑр ҫунӑ хыҫҫӑн пӗрремӗш хӗвеллӗ ирпе усӑ курса, вӑл Джеммӑна ешӗл тусем хӗррипе уҫӑлса ҫӳреме чӗннӗ.

После целой недели дождей это было первое солнечное утро, и, пользуясь этим, Мартини предложил Джемме погулять по садам на склонах холмов.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Ку Грассинисем, арӑмӗпе упӑшки иккӗшӗ те, кирек мӗнле апата та ҫиекен выльӑхсем пекех! — терӗ Мартини Джеммӑна, пӗр вырсарникун уяр та сулхӑнтарах ир Синьория ятлӑ площадьпе иртсе пынӑ чухне, — Кардинал кӳмине епле пуҫ тайса илчӗ вӑл — куртӑр-и?

— Вот всеядные животные, эти супруги Грассини! — сказал как-то раз Мартини Джемме, переходя с нею через площадь Синьории в одно холодное воскресное утро, — заметили вы, как они поклонились, когда подъехала коляска кардинала?

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ӑна Пӑван унччен ҫырнӑ пекех, ҫав тери йӗплӗ, питӗ хаяр чӗлхепе ҫырнӑ; анчах Пӑван ҫырни Джеммӑна хытӑ ҫиллентернӗ пулсан та, вӑл хӑйӗн ӑшӗнче ҫав критика тӗрӗс пулнипе килӗшмесӗр пултарайман.

Написан он был язвительно и злобно, как все, что выходило из-под пера Овода; но как ни коробила Джемму резкость тона, в глубине души она не могла не признать справедливости критики.

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӑл уксахлакаласа терраса тӑрӑх утса кайрӗ те Джеммӑна ларма пукан илсе килчӗ, унтан хӑй Джеммӑна хирӗҫ тӑрса, чавсисемпе терраса карлӑкӗ ҫине таянчӗ.

Он, прихрамывая, прошел по террасе и принес Джемме стул, а сам стал против Джеммы, облокотившись на перила.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Джеммӑна унӑн куҫӗсем чӑрсӑр та хаяр пек курӑнчӗҫ.

Этот взгляд показался Джемме дерзким.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Чипер Джеммӑна эпир пурте юрататпӑр!

Мы все так любим милую Джемму!

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Каҫ ӑшӑ та ҫав тери лӑпкӑ, анчах хӑна пӳлӗмӗнчи пӑчӑ сывлӑш хыҫҫӑн Джеммӑна ытла та сулхӑн пек туйӑнчӗ, ҫавӑнпа та вӑл пуҫне хӑйӗн чӗнтӗр тутӑрӗпе витре.

Ночь была теплая и тихая, но после душного воздуха в гостиной Джемме показалось слишком прохладно, и она накрыла голову кружевным платком.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех