Шырав
Шырав ĕçĕ:
Дей чарӑнчӗ те шухӑша путрӗ.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Дей чарӑнчӗ.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Дей ҫепӗҫҫӗн кулса тикӗс, хаваслӑ сассипе малалла тӑсрӗ:
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Кӗтменлӗхе пула Юс чӗлӗмӗ ҫӗре шаплатрӗ, — Дей хӑйӗн ҫинчен нихӑҫан та каласа курман.От неожиданности Юс уронил трубку, — Дей никогда не говорил о себе.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Пӗр минут пек иртрӗ-и, иккӗ-и, — сасартӑк Дей хӑй сӑмах хушрӗ:
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Чӗлӗмне тултарса чӗртрӗ, унтан хӗвел еннелле пичӗпе пӑрӑнса ларнӑ Дей ҫине чалӑшшӑн тӗмсӗлчӗ.Набив трубку и задымив, он покосился на Дея, сидевшего с лицом, подставленным солнцу.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
— Иккӗлентерет, — куларах хуравларӗ Дей.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Дей хуравламарӗ.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
— Унта сивӗ, — терӗ Дей.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
— Ҫаплах-тӑр, — килӗшрӗ Дей, — ҫаплах.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
— Терӗм ҫав, — кӑштахран ҫемҫен хуравларӗ Дей.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Энох хӗрелсе кайрӗ, Дей вара лӑпкӑн ҫеҫ каласа хучӗ: «Усал ҫынсене урӑх пачах курманшӑн питӗ савӑнатӑп».Энох покраснел, а Дей спокойно заметил: «Я рад, что совсем не вижу более злых людей».
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Пӗринче Энох мучи патӗнче хуралҫӑ — Дей пур ҫӗртех — «ӗҫлекен тата ятлӑ-сумлӑ ҫынсен ӗнси ҫине хӑпарса ларма ӗмӗтленекен тӗрлӗ ӑҫтиҫук» пирки калаҫма пикенчӗ.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Кипӑра Дей Канет пӗр уйӑха яхӑн пурӑнать.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Дей — хитре, шуранка, чӗрех мар (курманнине) сӑн-питлӗ хӗрӗхри арҫын.Дей был человеком лет сорока с красивым, бледным, неживым лицом (благодаря слепоте).
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
Урамри тусан ӑшӗнче чӑх-чӗп чакаланать, каҫ пулттинчи хӗвел ҫинче чӳрече кантӑкӗсем хӗрелнӗ, — пӗр чун татки ҫук; суккӑр Дей Канет кӑна, яланхи пекех, Этюх мучи пӳрчӗ умӗнче, пӗчӗк чечек пахчи тӗлӗнчи сак ҫинче ларать.
Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.
- 1