Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Губерман (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла, ку аван — Покет, — тепре каларӗ те вӑл — хӑйне Футроз ҫурчӗ умӗнче сулланса ҫӳренӗн туйса илчӗ самантлӑх, ҫийӗнчех, пӗрин хыҫҫӑн тепри, каҫ сӗмлӗхӗнче ытти аса илӳ шӑв-шавӗ иртет: Галеран, Элли, Роэна, Губерман карчӑк, Кишлот, ашшӗ — ҫапкаланчӑк…

Да, это хорошо — Покет, — повторил он, на мгновение чувствуя себя слоняющимся у дома Футроза, а тут воспоминания, одно за другим, прошли в темноте ночи: Галеран, Элли, Роэна, старуха Губерман, Кишлот, бродяга отец..

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Тархасшӑн, — елпӗрсе кулса хуравларӗ Губерман, — сирӗншӗн аванрах, ӗненсемӗр: ку пӳлӗм сирӗншӗн аслӑ тата хаклӑ ахӑр.

— Пожалуйста, — насмешливо ответила Губерман, — вам будет лучше, уверяю вас, эта комната для вас велика, да и дорога, пожалуй.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Таврӑнсан ӑна Губерман карчӑк кӗтсе илчӗ, Франк тухса кайни пирки хыпарларӗ.

Возвратясь, он был встречен старухой Губерман, которая сообщила ему, что Франк ушел.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тиррей ашшӗ Губерман карчӑка йӑпӑлтилле тав тунине, лешӗ тӗпелте хӑйӗн туфлийӗпе кӑшӑртаттарнине, унӑн суя ассӑн сывлавне илтет.

Тиррей слышал его лебезящую благодарность старухе Губерман, шаркавшей своими туфлями в передней, и ее лживые вздохи.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Давенант таврӑнчӗ, хальхинче ӑна тарҫӑ уҫса кӗртрӗ, мӗншӗн тесен Губерман карчӑк пӳлӗмри сайра, йывӑр, латсӑр пулӑмпа кисреннӗ каччӑна тӗсесе урӑх аптӑратас мар терӗ.

Давенант вернулся, впущенный на этот раз прислугой, так как даже старуха Губерман не решилась еще раз увидеть сокрушенное лицо жильца, в комнате которого происходила такая редкая и тяжелая сцена.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Губерман алӑка ерипен хунать, унран хӑйма вӑй ҫитереймест.

Губерман медленно закрывала дверь, не в силах отойти от нее.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Яланхи пекех — Давенанта Губерман карчӑк уҫрӗ, унталла-кунталла чӑлӑм-чалӑм пӑхкаларӗ: каччӑ алӑк патӗнче мӗнле те пулин хӗре чуп тумасть-и?

Как всегда, Давенанту открыла дверь старуха Гу-берман, стремившаяся подсмотреть, не целует ли жилец у порога какую-нибудь девицу.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Давенант шутсӑр васкарӗ пулин те — Эмма Губерман патне ҫур ҫӗр тӗлнелле ҫеҫ ҫитсе кӗчӗ, карчӑк ӑна кӑмӑллӑн уҫса кӗртрӗ: пӳлӗмшӗн вӑл лайӑх укҫа илнӗ.

Хотя Давенант страшно торопился, однако прибыл к Эмме Губерман уже в полночь, и старуха открыла жильцу дверь без неудовольствия: она получила за комнату хорошие деньги.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Эмма Губерман арҫынсене кӑларчӗ те хашлатса ассӑн сывларӗ, вӗсен ҫурӑмӗ хыҫӗнче «ҫӗр ҫинчи пирӗштисем» пирки хӑйӑлтатса юрлать.

Эмма Губерман выпустила мужчин, вздыхая и припевая им в спину об «ангелах на земле».

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Санӑн хуҫу — ватӑ шутҫӑ Губерман, унӑн арӑмӗ — Эмма Губерман, алӑка уҫнӑскер, — пӗлессишӗн шуйттанла ҫунать, ҫавӑнпа та Футроз килӗ пирки нимӗн те ан кала.

Твой хозяин — старый счетовод Губерман, его жена — Эмма Губерман, которая открыла дверь, — дьявольски любопытна, поэтому не говори ничего о доме Футроза.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех