Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Громов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Совет Союзӗн геройӗсем Чкалов, Байдуков, Беляков летчиксем, каярахпа тата Громов, Юмашев, Данилин летчиксем советӑн тӗреклӗ самолечӗсемпе пӗрре ҫӗре анса лармасӑрах Мускавран Ҫурҫӗр полюсӗ урлӑ Америкӑри Пӗрлешӳллӗ Штатсене вӗҫсе ҫитнӗ.

Герои Советского Союза летчики Чкалов, Байдуков, Беляков, а позднее Громов, Юмашев, Данилин перелетели на мощных советских самолетах без посадки из Москвы через Северный полюс в Соединенные Штаты Америки.

Мускав — Ҫурҫӗр полюсӗ — Америкӑри Пӗрлешӳллӗ Штатсем // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Пулас ҫамрӑк тӗпчевҫӗ Петр Петрович килсессӗнех ӑслӑх чуппи ку енӗпе (ахальтен мар унӑн вӗрентекенӗсем Совет Сюзӗнче палӑрнӑ С.А. Токарев, К.И. Козлова, Г.Е. Марков, Г.Г. Громов т.ыт. те пулнӑ пулӗ), тӳрремӗнех ҫӗнӗлле утма пуҫлать.

Куҫарса пулӑш

Сӗвемӗн-сӗвемӗн иртсе пыракан чӑваш пурнӑҫӗнчи хурапа шурра 47 ҫул хушши тишкернӗ тарӑн шухӑшлӑ тӗпчевҫӗ // Леонид Атлай. Whatsapp

Шурӑ пурҫӑн кӗпеллӗ хитре хӗрарӑм пукан ҫинчен Громова хирӗҫ ҫӗкленчӗ те — арҫын хисеплӗн тӑснӑ алла ҫирӗппӗн пӑчӑртарӗ; Громов тӗрлӗ еннелле куларах пӑхса ҫаврӑнчӗ.

А когда навстречу Громову поднялась красавица в белом шелковом платье и крепко пожала его почтительно протянутую руку, Громов сказал, улыбаясь и смотря в сторону…

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Манӑҫа хӑварнӑ Громов камин умӗнче тӑнӑ та сигарине туртса пӗтерет.

Забытый Громов стоял у камина и докуривал сигару.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Громов хул пуҫҫисене аптӑравлӑн сиктерчӗ.

Громов пожал плечами.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Вӑл чарӑнчӗ, сывлӑш ҫавӑрса ячӗ те Громов ҫинелле тӗмсӗлчӗ, чаплӑ ҫирӗплӗхпе пӑхма хӑтланчӗ — ҫакӑ мая килсех каймарӗ.

Он остановился, перевел дыхание и посмотрел на Громова, стараясь придать взгляду торжественную строгость, но это не удалось.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Громов килӗшнӗн кулса пӑхрӗ те пуҫӗпе икӗ хут сӗлтрӗ.

Громов серьезно усмехнулся и кивнул головой раза два.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Вӑл йывӑррӑн мӑшлата-мӑшлата пукансен хушшинчен йӑраланса иртрӗ те Громов патне сулланса пычӗ, хӑлхинчен вӑрттӑн темӗн пӑшӑлтатрӗ.

Он, грузно пыхтя, протискался между стульев и, подвалившись к Громову, таинственно зашептал ему что-то на ухо.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

— Манӑн вара… — хаш сывларӗ Громов, — манӑн юратӑвӑн вӗри туйӑмне, арлӑ-арӑмлӑ пурнӑҫ, манран пытаннӑ хӑйне евӗр, тӗлӗнмелле ҫав тӗнчене пӗлес килет…

— А я хотел бы, — вздохнул Громов, — хотел бы знать, что такое страсти, супружество, весь этот особый таинственный мир, скрытый от меня…

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

— О… — именсе кайрӗ Громов, сӑнне айӑп сӗмӗ ӳкрӗ, — ӗҫӗ питӗ ансат…

— О, — смутился Громов, и лицо его приняло виноватый оттенок, — дело очень просто…

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

— Ну, мӗнех, — кулса ячӗ Громов, — ахӑртнех, шӑпам ҫавнашкал…

— Ну что же, — улыбнулся Громов, — видно уж так мне на роду написано…

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Тухтӑр пукан ҫинчен ҫӗкленчӗ, сӗтеле шавлӑн тӗртсе куҫарчӗ, Громов патне пычӗ, ӑна сюртук тӳминчен икӗ пӳрнипе тытрӗ.

Доктор встал, шумно отодвинул стул, подошел к Громову, взяв его двумя пальцами за пуговицу сюртука.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Ҫапла каласан Громов сигара кӗлне камин решетки ҫине силлерӗ те куҫӗсене кӑштах хупрӗ.

Сказав это, Громов отряхнул пепел сигары на каминную решетку и полузакрыл глаза.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Калас пулать: Громов евичӗ питех те меллӗ килсе тухрӗ.

Надо сказать, что заявление Громова пришлось как нельзя кстати.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

— Эпӗ сирӗн калаҫӑва пысӑк кӑмӑлпа тӑнларӑм, — терӗ ҫак господин — хуҫа ӑна ыттисемпе Громов хушаматпа паллаштарчӗ.

— Я с большим удовольствием слушал ваш разговор, — сказал этот господин, представленный нам хозяином под фамилией Громова.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Унӑн ведомӑйӗ Громов — маҫтӑр та паттӑр «сунарҫӑ».

Его ведомый Громов — отважный и искусный «охотник».

3. Ҫӗнӗ туссем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Громов пичче арӑмӗ вӗсене Каенсар тимӗрҫине Гаяза леҫсе пама хушрӗ вӗт.

Жена дяди Громова велела передать их каенсарскому кузнецу Гаязу.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр, паллах ӗнтӗ, Марфа инке ӗлӗк те вӗсем патне будкӑна темиҫе хутчен те кӗрсе тухни ҫинчен каланӑ пулӗччӗ, анчах ун чухне Ильсеяр вӑл Громов арӑмӗ иккенне пӗлмен.

Ильсеяр, конечно, могла бы сказать, что тетя Марфа и раньше несколько раз заходила к ним в будку, только Ильсеяр не знала, что она жена Громова.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ӗнер, Громов пичче патне арӑмӗ апат илсе пырсан, вӑл ӑна мана тӗрмерен кӑларни ҫинчен систерчӗ, вара манран ҫак хутсене парса яма хушрӗ.

Вчера, когда ему принесли передачу, дядя Громов дал знать жене, что меня выпускают, и велел, чтобы через меня послали бумаги.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Громов юлташ хӑех-и?

— Сам товарищ Громов?

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех