Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Гордейч (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Акӑ мӗн, Тихон Гордейч, — майӗпен те сӑмахсене пат татса каларӗ вӑл, — Халлӗхе Устина тивместӗп эпӗ.

— Вот что, Тихон Гордеич, — медленно, раздельно заговорил он, — Пока Устина я не трону.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Эсӗ, Тихӑн Гордейч, мӗншӗн ҫулма каймастӑн? — ыйтрӗ Давыдов.

— Ты, Тихон Гордеич, почему не идешь косить? — спросил Давыдов.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑв ӗмӗре санӑн, Гордейч, ӑссӑр пурӑнса ирттермелле ан пултӑрччӗ, акӑ мӗншӗн куйланатӑп эпӗ…

Как бы тебе, Гордеич, без ума не пришлось век доживать, вот об чем я печалуюсь…

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кулни ан курӑнтӑр тесе, Нечаев ҫӑварне ҫинҫе ал тупанӗпе хупларӗ те, кӑштах именнӗ Осетровран чӗтренсе тухакан сассипе: — Эсӗ, Тихӑн Гордейч, ӑна ӑса шанчӑклӑ пытартӑн-и? — тесе ыйтрӗ.

Нечаев прикрыл рот узкой ладонью, чтобы не видно было улыбки, подрагивающим, тонким голоском спросил у несколько смущенного Осетрова: — А ты, Тихон Гордеич, надежно его схоронил, ум-то?

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех