Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Генки (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачине унӑнне Хураварсем Верук Генки теҫҫӗ-ҫке.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Генки епле… ҫӗр айӗнче мӗн пуррине те курать пуль вӑл!

А Генка-то… он у них сквозь землю видит!

30 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Генки те ҫук!

И Генки нет!

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Гина, ӑнран кайнӑ ухмах, ӑссӑр Генки те тата — вӗсем те пулин ирсӗрсене сухари типӗтсе ҫитересшӗн!..

Гина, сумасшедшая дура, безмозглый Генко и те собираются негодяев сухарями кормить!..

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка Генки тем мӑкӑртатрӗ те каллех пӳртелле кӗрсе пытанчӗ.

Генко Гинкин что-то пролепетал и снова скрылся в доме.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка Генки йӑлт пӗтсе кайнӑ, лӑпчӑнса-хутланса кӗнӗ, темле аптрасах ӳкнӗ пек курӑнать, йӗрекен кӑкӑр ачине алла илнӗ те, ача пӑхакан пек ӑна сиктерсе, картишӗ тӑрӑх уткаласа ҫӳрет.

Генко Гинкин, совсем отощавший, съежившийся и какой-то растерянный, бродил по двору с плачущим грудным ребенком на руках, убаюкивая и укачивая его, как нянька.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каялла таврӑннӑ чух малтанхинчен самай ярӑнарах утрӗ вӑл, анчах хӑй кӳршӗ Гинка Генки ҫурчӗ умӗн иртсе пынӑ май ӑна темле йывӑр пуснӑ пек пулчӗ, алли-ури чӗтреве ӳкрӗ.

На обратном пути он ступал уже более уверенно, по, проходя мимо дома Генко Гинкина, своего зятя, почувствовал слабость и дрожь в ногах.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка Генки, пӗрмаях «Право» хаҫат вуласа тӑраканскер, политикӑлла ӗҫсене пӗлсех тӑрать те, сӑмах калас тесе ҫӑварне уҫнӑччӗ кӑна, Гинка ӑна шӑтарас пек пӑхса илчӗ те уншӑн хӑй каласа хучӗ:

Генко Гинкин, который регулярно читал газету «Право» и был в курсе политических событий, раскрыл было рот, чтобы ответить, но тетка Гинка пронзила его взглядом и ответила сама:

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӗнессе те, арӑмне, калӑпӑр, Генка Гинки тесе чӗнмелле пек, ӑна апла чӗнмеҫҫӗ, упӑшкине тесен ҫынсем пурте Гинка Генки тесе чӗнеҫҫӗ.

и, вместо того чтобы называть ее по мужу — Гинка Генкова, люди его самого звали Генко Гинкин.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех