Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Гаврик (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кимӗ хӳринче тирпейсӗр саркаланса, Гаврик лайӑх паллакан пулӑҫӑ Федя выртса пырать.

На корме, небрежно раскинувшись, лежал хорошо знакомый Гаврику малофонтанский рыбак Федя.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Акӑ ҫӗнейместӗн ӗнтӗ, асатте, — терӗ Гаврик шӑл витӗр, хӑй ҫинчен тар шӑпӑртатса юхать.

— А вот не подужите, дедушка, — сквозь стиснутые зубы цедил Гаврик, обливаясь потом.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эх-х-х! — тата хытӑрах мекӗрленет Гаврик.

— Э-х-х! — еще сильнее крякал Гаврик.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тинӗсре чӗркуҫҫи таран шывра тӑрса, Гаврик кимӗ хыҫне атма хунӑ та, чупса пырса, кимме тӗртсе янӑ, хӑй кимӗ хӗрри ҫине кӑкӑрпа выртнӑ.

Стоя по колено в море, Гаврик поставил на корму садок для рыбы — маленькую закрытую лодочку с дырками, сильно толкнул шаланду, разбежался и лег животом на борт.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик пӳрт ҫинчен кӗсменсене илчӗ те, хӑйӗн пӗчӗк, анчах та вӑйлӑ хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ.

Гаврик снял с крыши весла и взвалил их на маленькое, но крепкое плечо.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аслашшӗ пиҫиххине туртарах ҫыхрӗ, Гаврик та ҫавӑн пекех турӗ.

Дедушка потуже подтянул ремешок штанов, и внучек сделал то же самое.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Старик ӳсӗрсе илчӗ, Гаврик та ӳсӗрчӗ.

Старик крякнул, и Гаврик крякнул.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Каятпӑр-и? — ыйтрӗ Гаврик, хӗвел ҫине алли айӗнчен пӑхса.

— Поедем, что ли? — спросил Гаврик, посмотрев из-под руки на солнце.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аслашшӗпе Гаврик пӗр-пӗрне ырӑ ир пултӑр, тесе сывлӑх сунмарӗҫ.

Дедушка и внучек не поздоровались и не пожелали друг другу доброго утра.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик тӑчӗ, тутлӑн карӑнчӗ, йӗм пӗҫҫисене тавӑрчӗ те ура пакӑлчакӗ таран шыва кӗрсе кайрӗ.

Гаврик встал, сладко растянул руки, закатал штаны и, зевая, вошел по щиколотку в воду.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Паллах, Гаврик аслашшӗпе пӗчӗк пӳртре те ҫывӑрма пултарнӑ.

Конечно, Гаврик свободно мог спать с дедушкой в хибарке.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик куҫне кӑмӑлсӑр уҫса пӑхрӗ.

Гаврик кисло приоткрыл глаза.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик чӗтреме тытӑннӑ, анчах сивве парӑнасшӑн пулман, ҫӗнесшӗн тӑрӑшнӑ.

Гаврик начал дрожать, но не сдавался, хотел пересилить холод.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ыйхӑ майӑн, Гаврик пиншакне пуҫӗ ҫинчен туртса урисене чӗркенӗ.

Гаврик спросонья стянул пиджак с головы и укутал ноги.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав кунах тепӗр ача, Гаврик, — эпир ӑна Одесса ҫыранӗсем ҫинчен ҫырнӑ чухне кӑшт асӑннӑччӗ, — тул ҫутӑлнӑ вӑхӑтра сивӗпе вӑраннӑ.

В этот же день другой мальчик, Гаврик — тот самый, о котором мы вскользь упомянули, описывая одесские берега, — проснулся на рассвете от холода.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кунтан инҫех мар санӑн тусу Гаврик пурӑнать.

Тут же неподалеку живет твой друг и товарищ Гаврик.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех