Шырав

Шырав ĕçĕ:

Владик (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Владик аллисене хӗртен вӗҫертрӗ те каялла утасласа чакма пуҫларӗ, темӗнрен такӑнса ҫурӑм ҫине кайса ӳкрӗ.
Куҫарса пулӑш

Вероника // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

— Яр мана, Владик тете, ман киле каймалла, яр тархасшӑн.
Куҫарса пулӑш

Вӑл сана ҫур литр эрехпе сутса яма хатӗр, ха-ха-ха, — усал сывлӑш кӑларса ахӑрчӗ Владик.
Куҫарса пулӑш

— Ҫук, Владик тете, яр мана!
Куҫарса пулӑш

— Владик тете, мӗн тӑватӑн эс, Владик тете?! — ӳсӗр ҫынран хӑпма тӑрӑшрӗ Вероника.
Куҫарса пулӑш

Укҫа кӑларма сумкине уҫнӑ чух ҫеҫ Владик хӑй ҫине ҫутӑлакан куҫсемпе пӑхнине асӑрхарӗ Вероника.
Куҫарса пулӑш

Владик хыпалансах кӗсйисене хыпашлама пуҫларӗ.
Куҫарса пулӑш

— Тӑхта-ха эс, — терӗ Владик кинотеатр хыҫне ҫитсен.
Куҫарса пулӑш

— Ҫук, ҫук, кирлӗ мар, Владик тете.
Куҫарса пулӑш

Аннӳ ваннӑйӗнче тем ӗҫлетчӗ, — урама тухсан та Вероникӑна вӗҫертмерӗ Владик.
Куҫарса пулӑш

— Владик тете, атя-ха магазинтан тухар, ҫынсенчен аван мар, эс ӳсӗр, — хӑйсем ҫине пӑхнӑран вӑтанса урамалла васкарӗ Вероника.
Куҫарса пулӑш

Хӑй умӗнче ашшӗпе пӗрле ӗҫлекен Владик тӑнине курсан тин лӑпланчӗ Вероника.
Куҫарса пулӑш

Апат хыҫҫӑн тата чылайччен калаҫса ларнӑ, вӑрҫӑ хӑҫан вӗҫленесси ҫинчен, Мускавра мӗнле пурӑнасси ҫинчен, Владик медицина институтне вӗренме пырасси ҫинчен, вырсарникунсенче пурте пӗрле театра е культурӑпа кану паркне ҫӳресси ҫинчен пупленӗ.
После обеда долго ещё сидели и мечтали о том, как война кончится, как будут жить в Москве, как Владик приедет поступать в Медицинский институт, как в воскресенье будут все вместе ходить в театр или в Парк культуры и отдыха.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Кӑшт каярахпа Гуров, Василий Георгиевич, Владик Жукпа, тата, юлашкинчен, Лешӑпа Нюша килсе ҫитнӗ.
Немного позже пришли Гуров, Василий Георгиевич, Владик с Жуком и, наконец, Лёша и Нюша.

— Апла пулсан, Владик унта мӗн тӑвать? — тӗлӗнсе ыйтнӑ Лена.
— А почему же там Владик? — удивилась Лена.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Фокстерьер, Владикӑн фокстерьерӗ, савӑнӑҫлӑн ҫуйӑхса Коля патнелле сикнӗ те ун урисем ҫумне ачашланса сӗрӗнме тытӑннӑ, Владик хӑй те унтах тӑнӑ.
Фокстерьер, тот самый фокстерьер, который принадлежал Владику, радостно визжа, прыгнул к Коле и начал тереться о его ноги, тут же стоял сам Владик.

Владик пӗрле пырасшӑн пулнӑ, анчах ашшӗ килӗшмен, киле юлма хушнӑ, — ҫапла икӗ сехете яхӑн вӑхӑт иртсе те кайнӑ.
Которого отец отказался взять, несмотря на его просьбы, прошло часа два.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Атте, Афонькин ӑҫта? — тенӗ Владик.
— Папа, где Афонькин? — ответил вопросом Владик.

Владик васкаса вӑлтисене пуҫтарнӑ.
Владик торопливо складывал удочки.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Владик! — тенӗ Коля, ним тума та пӗлмен пек пулса.
— Владик! — сказал Коля растерянно.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика