Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Векшин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Векшин патне мӑнукӗ килет!

— К Векшину внук приехал!

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Векшин мучи — ун пекки пур-и сирӗн?

— Дед Векшин — у вас есть такой?..

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Векшин сире пахчине те кӑтартас ҫук.

— Векшин вас и к грядкам близко не подпустит.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй сӑмахӗ ҫине ҫирӗп тӑмаллаччӗ, вӑл пур «Векшин хуҫалахӗ» ҫинчен асӑнсанах савӑнса кайрӗ те ыттине пӗтӗмпех манса кайрӗ.

Надо было твердо стоять на своем, а она при первом же упоминании о «хозяйстве Векшина» развесила уши и обо всем забыла.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Векшин хуҫалӑхӗ» — кирлӗ япала вӗт.

«Хозяйство Векшина» — оно ведь тоже важное.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пионерсене ытларах пухӑпӑр та — Векшин мучи патне кайӑпӑр.

Соберем пионеров побольше — да к деду Векшину.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шухӑша кайнӑ Машӑпа Санька сӑмах хушма та ӗлкӗреймерӗҫ, Векшин мучи йывӑррӑн ҫаврӑнса Санька ҫине шӑтарас пек пӑхса та илчӗ.

Не успели озадаченные Маша и Санька ответить, как дед Векшин тяжело повернулся на стуле и в упор посмотрел на мальчика.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пӗтӗмпех пӗтересшӗн-им эсӗ ман хуҫалӑха? — кӳренсе калаҫма пуҫларӗ Векшин.

— Под корень, значит, рубишь мое хозяйство? — с обидой говорил Векшин.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Колхозра хӑшпӗрисем Захар Митрич сӑнавӗсене кирлӗ мар-ха, ытла васкама юрамасть, тесе шутланӑ — вӑрҫӑ вӑхӑчӗ-ҫке, уйри ӗҫсене тума та ал ҫитмест, анчах та Татьяна Родионовна «Векшин хуҫалӑхне», ҫапла ят панӑ Стожарта сӑнав тумалли участока, пур майсемпе те сыхласа, пулӑшса тӑчӗ.

В колхозе кое-кто считал опыты Захара Митрича преждевременной и ненужной затеей — годы военные, людей и без того не хватает на полевые работы, но Татьяна Родионовна всячески оберегала «хозяйство Векшина», как звали в Стожарах опытный участок, и помогала ему чем могла.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Татьяна Родионовнӑна Векшин мучи хӗрсене Катерина бригадине ярасшӑн мар тесе ятлани ҫинчен каласа пачӗ, вӑл халех кунта хӑй килесшӗн пулни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Она торопливо объяснила Татьяне Родионовне, что дед Векшин ни в какую не хочет отпускать девчат к Катерине Коншаковой, бранится на чем свет стоит и сейчас явится сюда собственной персоной.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Векшин хуҫалӑхӗ»

«Хозяйство Векшина»

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсир ун ҫинчен Катерина Васильевна Коншаковӑран, Захар Митрич Векшин опытникрен тӗплӗн ыйтса пӗлме пултаратӑр.

Расспросите об этом поподробнее Катерину Васильевну Коншакову и опытника Захара Митрича Векшина.

1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех