Шырав

Шырав ĕçĕ:

Бобик (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Лартӑм та, мана «бобик» хамӑр кас вӗҫнелле тусан тӗрлеттерсе илсе кайрӗ.
Куҫарса пулӑш

Тупӑнтӑм тата «Украинӑна сутакан» // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 140–149 с.

— Бобик е Тузик ятлӑ хумалла пулнӑ.
— Уж лучше бы назвали просто Бобиком или Тузиком.

Белогорка шывӗ хӗрринче // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Бобик те вӗсем хыҫҫӑн вӗҫтерчӗ.
Бобик мчался за ними.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Бобик тесе чӗнеҫҫӗ ӑна.
Бобиком зовут.

Бобик, ерипен нӑйкӑшса, хӑлхисене тӑратса, урасем хушшинче ҫаврӑнкаласа ҫӳрет.
Бобик, издавая тихое ворчание и настороженно подняв уши, вертелся под ногами.

Ыйхӑллӑ Бобик сӗтел айӗнчен тӑрса тухрӗ те хӳрине вылятса, хӑнана пырса шӑршлама тытӑнчӗ.
Сонный Бобик вылезает из-под стола и, виляя хвостом, обнюхивает гостя.

55 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Бобик Петя Русаков аллинчен туртӑна-туртӑна, хӑрлата-хӑрлата илет.
Бобик рвется из рук Пети Русакова и тихо рычит.

54 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ӑшӗ хыпнӑ Бобик, чӗлхине кӑларса, хыҫалта лӗпӗстетсе пырать.
Бобик, свесив на сторону сухой язык, уныло плетется сзади.

53 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шӑтӑкран Бобик йӑраланса тухса Ваҫҫукпа юнашар пырса ларчӗ.
Бобик тихонько вылезает из ямы и, широко зевая, садится рядом с мальчиком.

52 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Витрене кустарса ҫӳре-ҫӳре, яшка юлашкине Бобик ҫисе ячӗ.
Бобик долго гремел ведром, доедая остатки.

51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Бобик пуҫне малти урисем ҫине хурса ҫывӑрать.
Бобик, положив на лапы голову, спал.

Бобик тутине ҫуласа, хӳрине вылятса илчӗ.
Бобик облизнулся, завилял хвостом.

Бобик шыв патнелле ыткӑнчӗ.
Бобик бросился к ручью.

Бобик, чӗлхине кӑларса, ачасем хыҫҫӑн сӳрӗккӗн лапӑстатса пырать.
Бобик, свесив язык, уныло плелся за ребятами.

Бобик алӑран вӗҫерӗнесшӗн тапаҫланать, ҫӑмне тӑратса янӑ, харлатса ҫеҫ выртать.
Бобик рвался из рук и рычал, шерсть на нем стояла дыбом.

Бобик хӑйӗн типӗ чӗлхипе Трубачева пӗрре алӑран, тепре питҫӑмартинчен ҫула-ҫула илет.
Бобик лизал сухим, шершавым языком Трубачеву лицо и руки.

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Бобик пуҫне ҫӗклесе каллех вӑрӑммӑн уласа ячӗ.
Бобик поднял морду и снова протяжно завыл.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӗмӗсем хушшинчен Бобик йынӑшса сиксе тухрӗ.
Из кустов выскочил Бобик; он бросался к мальчикам и, взвизгивая, звал их за собой.

— Бобик!
Куҫарса пулӑш

— Бобик! — тавҫӑрса илчӗ Ваҫҫук.
— Бобик! — догадался Васек.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика