Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аҫа сăмах пирĕн базăра пур.
Аҫа (тĕпĕ: аҫа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ултӑ пират пурте аҫа ҫапнӑ пек тӑчӗҫ.

Все шестеро стояли, как пораженные громом.

ХХХIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Кулӑр, аҫа ҫаптӑр сире, кулӑр!

Смейтесь, разрази вас гром, смейтесь!

XX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Аҫа ҫиҫӗмпе тупа тӑватӑп, капитан мана вилес пекех йӑлӑхтарса ҫитерчӗ.

Клянусь громом, мне до смерти надоел капитан!

XI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Акӑ ҫак ҫуртра, — тӗллесе кӑтартать вӑл чатӑр карнӑ кантӑк еннелле, — тахҫанах аҫа ҫапса вӗлермелли сад директорӗ пурӑнать.

Куҫарса пулӑш

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

Ку тутар Танилешӗн этем мар, уяр аҫа пулнӑ.

Этот татарин для Данилы оказался как гром среди ясного неба.

Самана // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 85–88 с.

Аҫа та ҫиҫӗм! — кӑшкӑрса ячӗ капитан.

— Гром и молния! — вскричал капитан.

III сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Купца хӗрӗ ҫапла ҫеҫ каласа хурать, пур енчен те ҫиҫӗм ҫиҫе пуҫлать, аслати авӑтнипе ҫӗр чӗтӗрет, пӗчӗк тӗме ҫине аҫа ҫапать те купцан ытармалла мар хитре те ҫамрӑк хӗрӗ, тӑнран кайса ҫӗре ӳкет.

И только таковы слова вымолвила дочь купецкая, как заблестели молнии со всех сторон, затряслась земля от грома великого, ударила громова стрела каменная в пригорок муравчатый, и упала без памяти молодая дочь купецкая, красавица писаная.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ҫав самантрах пӗр ҫумӑр пӗлӗтсӗр ҫиҫӗм ҫиҫет те аҫа ҫапать, ҫӗр кисренсе илет, купца умне, ҫӗр айӗнчен шӑтарса тухнӑ пек, ҫын тесен — ҫын мар, тискер кайӑк тесен — тискер кайӑк мар, анчах чӗре ҫурӑлмалла, темӗнле пысӑк та хӑрушӑ ҫӑмламасскер сиксе тухса тискер сасӑпа ҫухӑрса пӑрахать:

В ту же минуту, безо всяких туч, блеснула молния и ударил гром, инда земля зашаталася под ногами, — и вырос, как будто из земли, перед купцом зверь не зверь, человек не человек, а так какое-то чудище, страшное и мохнатое, и заревел он голосом диким:

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ҫавӑн чухне ачи: «Эпӗ, Хань, сиртен кама та пулин улталарӑм пулсан, мана ҫак вырӑнтах аҫа ҫапса пӑрахтӑр!» тесе персе янӑ.

Озлился, что ли, на них и выпалил: «Если я, Хань, кого-нибудь обманул из вас, пусть гром меня разразит на этом месте!»

XXII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Манӑн тата мӗн те пулин юлчӗ пулсан, мана аҫа ҫапса вӗлертӗр, малашне ҫуртсӑр йытӑ вырӑнӗнче пурӑнам, ҫӳлти турӑ мана ҫемьесӗр мӗнсӗр тӑратса хӑвартӑр…

Пусть гром меня разразит, пусть стану я бездомной собакой в своем будущем перевоплощении, пусть небо лишит меня всего потомства, если у меня хоть что-нибудь осталось…

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Эпӗ сиртен мӗн те пулин пытаратӑп пулсан, мана ҫакӑнтах аҫа ҫапса пӑрахтӑр…

— Пусть разразит меня гром, если я что-нибудь утаиваю от вас…

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Уяр кунрах, аслати авӑттарса, аҫа ҫаптарать, так, сначӑт…

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пуҫланасса та вӑл йӑсӑл-йӑсӑл ҫумӑрла мар, шатӑр-шатӑр аслатилле пуҫланчӗ те, аҫа ҫапса ҫунтарасла шалт! кӗллентерсе пӑрахрӗ халиччен ун евӗрри нимӗн те тӗкӗнсе курман хӗр чӗрине.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫавӑн пек ҫыхӑсем, лентӑсем, шерепесем парне кӳме илсе пынӑ вӑкӑрӑн, сурӑхӑн, аҫа сыснан пуҫӗсемпе мӑйӗсем ҫинче те пулнӑ.

Такие же венки, ленты и кисточки были на голове и вокруг шеи у быка, овцы и борова, предназначенных в жертву.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хама аҫа ҫапасран хӑраса кайнипе эпӗ ҫавӑнтах лӑпчӑнтӑм.

Ожидая разящего громового удара, я втянул голову в плечи и зажмурился.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӑрачкав салинче, тӗслӗхрен, Сад урамӗнче йывӑс ҫутӑ пӑралукӗ ҫине тӳнсе кайнӑ, Яшин урамӗнче трансформатор подстанцине аҫа ҫапнӑ.

В селе Порецкое, например, на Садовой улице, деревья упали на электрические провода, а на улице Яшина молния ударила в трансформаторную подстанцию.

Ялсем ҫутӑсӑр юлнӑ // Вика Сорокина. https://chuvash.org/news/29317.html

«Тупата пулмасть! Таса турӑ пур, пулмасть. Ан тив, мана ҫак вырӑнтах аҫа ҫапса вӗлертӗр!» терӗ Антон Прокофьевич, вӑл пӗр сехет хушшинче те вунӑ хут тупа тума хатӗрччӗ.

— Ей-богу, не будет! вот как бог свят, что не будет! Чтоб меня на самом этом месте громом убило! — отвечал Антон Прокофьевич, который готов был божиться десять раз на один час.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Ҫак хыпара илтсен, мана аҫа ҫапнӑ пек пулчӗ!

Когда я услышал об этом, то меня как громом поразило!

III сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Аҫа ҫапнинчен хӑрамасть вӑл.

Грозы он не боится.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тепре сунара кайсан вӑл ҫитӗннӗ упана тытнӑ, унтан аҫа упапа амине тытса вӗлернӗ.

Во вторую свою охоту он убил молодого медведя — почти взрослого; а в следующий раз — громадного самца и медведицу.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех