Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аттерен (тĕпĕ: атте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗненместӗн пулсан — аттерен ыйт.

Не веришь — спроси у отца.

IV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Манӑн виҫӗ хутор, атте кӗтӗвӗсенчи лашасен ҫурри — манӑн, анне атте патне илсе пынӑ мул пӗтӗмпех манӑн, вӑл аттерен пытарса усракан пуянлӑх та йӑлтах манӑн!

У меня три хутора, половина табунов отцовских — мои, все, что принесла отцу мать моя, что даже от него скрывает она, — все мое.

VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Анне те: аттерен, терӗ.

И мама сказала, что от папы.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

 — Чӑн-чӑн ҫыравах, анне… аттерен

 — Очень простое письмо, мама… от… папы.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Э-э, пӗлтӗм… пӗлтӗм аттерен мӗншӗн ҫыру килменнине, — чарчӗ Лёшӑна Таня.

Таня прервала Лёшу: — А я знаю… А я знаю, почему от папы письма не было.

Иккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Аттерен тӑван пуҫӑмпа та атте кӑмӑлне лараймарӑм вӗт.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Фома ӑна кулӑпа ҫеҫ ответленӗ, хӑйӗн ӑшӗнче вӑл ун ҫинчен: — Ӑслӑ мур… аттерен ӑслӑрах… — тесе шухӑшланӑ.

Фома ответил ему улыбкой и подумал про себя: «А умен… умнее отца-то…»

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эп ӑна — аттерен хӑратӑн эсӗ, терӗм…

— Я сказал ему, что, мол, отца боишься…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эсир хӑвӑр ман аттерен хӑратӑр… — тенӗ те Фома, ҫаврӑнса, сад ӑшнелле утнӑ.

— Вы сами боитесь моего отца…— сказал Фома и, повернувшись спиной к старику, пошел в глубь сада.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Вася, аттерен ҫыру илтӗм! — тесе кӑшкӑрса ятӑм Мухина.

Я крикнул Мухину: — Вася, письмо от отца получил!

17. Ирӗке кӑларнӑ тӑван вырӑнсенчен килекен хыпарсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Аттерен, аппапа Кӗркури пиччерен — вӑл завода сыхланӑ ҫӗртеччӗ — тахҫантанпах ҫыру илмен.

От отца, сестры и брата Григория — он работал в охране завода — уж давно нет ни строчки.

7. Инҫетри тыла // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Анчах аттерен мӗн те пулин пытарма лайӑх мар пек пулчӗ, мӗншӗн тесен эпӗ ӑна хам тӑвакан пур ӗҫсем ҫинчен те яланах тӗрӗссипе каласа панӑ.

Но мне было неприятно что-либо скрывать от него, я привык рассказывать ему о всех своих делах.

7. Аэроклуба илчӗҫ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

— Малышко мана ӳкерме вӗрентет теттӗн вӗт эсӗ? — ыйтаттӑм аттерен.

Я говорил отцу: — Ты ведь обещал, папаша, что Малышок меня поучит.

8. Художник пулма шутлатӑп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ӳссе ҫитсен эпӗ аттерен: вӑрӑсем пулман, мӗншӗн мана хураллама яраттӑн, тесе ыйтрӑм.

Когда я вырос, то спросил отца, зачем он это делал, ведь воров не было.

3. Пирвайхи ӗҫсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Йывӑҫ тӑрринчен самантрах анса тӑратӑп: аттерен хӑратӑп эпӗ.

Живо слезаю с дерева: отца побаиваюсь.

1. Тӑван килте // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вӑл — курӑк пекех иккен, анчах ҫӳлӗ, асаннерен те, аттерен те ҫӳлӗрех.

Он — как трава, только высокий, выше, чем бабушка, и выше, чем папа.

Пулӑ тытнӑ ҫӗре ҫитрӗмӗр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл, ман аттерен пӗчӗкрех, тата куҫлӑхпа.

Он меньше моего папы и в очках.

Тӗке манран туртса илни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вара эпир пӗр алӑкран кӗтӗмӗр, аттерен билет илчӗҫ те: — Иртӗр, гражданин, — терӗҫ.

А мы прошли в дверь, и там у папы взяли билет и сказали: — Проходите, гражданин.

Мӗнле платформа // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Иоанн аттерен инҫетре те мар отставкӑри генерал Шатохин хӑй арӑмӗпе, самӑр та хӗрлӗ питлӗ хӗрарӑмпа, тӑрать.

Невдалеке от отца Иоанна стоял отставной генерал помещик Шатохин с женой, толстой и румяной старухой.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ленин ҫинчен эпӗ аттерен те, рабочисенчен те мӗн чухлӗ илтнӗ пулӗ: вӑл питӗ ырӑ кӑмӑллӑ ҫын, ӑна пур рабочисем те юратаҫҫӗ, анчах Ленин камне эпӗ пӗлместӗп.

Сколько раз уже слышал я о Ленине и от отца и от рабочих, говорили, что он очень добрый человек, что его все рабочие любят, но кто такой Ленин, я не знал.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех