Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Ку эпӗ хамах-ҫке!» — тӗлӗнчӗ вӑл; леш ҫынӗ ҫав вӑхӑтра, эрешменӗнни евӗр чармакланнӑ аллисене сулкаса, лампӑран уйрӑлчӗ, чикӗлене-чикӗлене таҫта, ним ҫук ҫӗре анса кайрӗ.

» — удивился он, а человечек, взмахнув руками-паутинками, оторвался от лампы и, кувыркаясь, полетел в пустоту.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.