Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хуҫун ҫывхарса килекен ҫичӗшне Парне пулайса пыраймарӑн: Хура сӑртӑма, авалхи йӑлапа, Эс мар шӑварайӑн вӗри юнупа. Эппин ҫакӑнта-мӗн, ҫак хӑр шӑмӑра, Асамҫӑ, ман пурнӑҫ вӗҫлемӗ?!»

Твой старый хозяин тебя пережил: На тризне, уже недалёкой, Не ты под секирой ковыль обагришь И жаркою кровью мой прах напоишь! Так вот где таилась погибель моя! Мне смертию кость угрожала!»

Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хунӑ юрӑ // Митта Ваҫлейӗ. Александр Пушкин. Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хывнӑ юрӑ. — Тӑван Атӑл, 1955, 1(55)№, 115–116 с.