Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӗҫех килхушши алӑкӗ умӗнче унӑн, хӗрӗн, каялла, урамалла васкаканскерӗн, ҫепӗҫ, таса тухӑҫри ирхи черчен хӗвел шевлиллӗ кулли ҫеҫ килпетлӗн сапӑнса, йӑлтӑртатса юлчӗ.

Куҫарса пулӑш

Мӑнтӑрккапа Вӑрӑмкка (е Турӑ пӳрни) // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 8–35 с.

Чун пек, курӑнас кун пек ылтӑн шевлиллӗ этемрен вӑхӑтсӑр, ытла та вӑхӑтсӑр уйрӑлма тивнишӗн хӳхлӗ, хурланӗ ял халӑхӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Григорий пӗҫҫисене чармакласа, курӑк ҫине чавсаланса выртнӑ, хӗвел шевлиллӗ ҫӳхе тӗтрепе пиеленнӗ ҫеҫенхире, инҫетри сӑрт тӳпинче кӑваккӑн курӑнакан хурал куринкисене, тӑвайкки тӑрринче ампӑс-тӗмпӗссӗн йӑлтӑртатса юхакан ӑрша хумӗсене курса тӑранайми ӗмӗтсӗр куҫсемпе йӗрлесе пӑхать.

Григорий лежал, широко раскинув ноги, опершись на локти, и жадными глазами озирал повитую солнечной дымкой степь, синеющие на дальнем гребне сторожевые курганы, переливающееся текучее марево на грани склона.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чылайччен йӑваланса выртрӗ вӑл чӑнкӑ ҫыран айккинче, инҫете-инҫете сарӑлса кайнӑ шыв анлӑшӗ ҫинелле, Дон хӗрринчи хӗвел шевлиллӗ, ҫутӑ кӑвак тӗтрепе витӗннӗ шурӑ тӑмлӑ сӑрт юпписем ҫинелле кичеммӗн тӗмсӗлсе пӑхрӗ.

Он подолгу лежал возле круто срезанного берега, смотрел на широкий водный простор, на меловые отроги обдонских гор, тонущих в сиреневой солнечной дымке.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.