Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чылайччен сăмах пирĕн базăра пур.
чылайччен (тĕпĕ: чылайччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Упӑшки чылайччен ыйтса пӗлчӗ, Ольга хӑйӗн тунсӑхӗн сӑлтавӗсене тухтӑра каланӑ пек чылайччен каларӗ, пӗтӗм вӑрттӑн ыйтусене, чунӗ мӗнле пӑшӑрханнине, кайран ҫав ӗмӗтсем ҫухалнине — йӑлтах, йӑлтах, мӗн аса илме пултарнине пӗлтерчӗ.

Долго спрашивал ее муж, долго передавала она, как больная врачу, симптомы грусти, высказывала все глухие вопросы, рисовала ему смятение души и потом — как исчезал этот мираж — все, все, что могла припомнить, заметить.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл тӗкӗр умне пырса чылайччен галстукне юсаса тӑчӗ, чылайччен йӑлкӑшса кулчӗ, хӑйӗн питҫӑмарти ҫине пӑхса, Ольга хӗрӳллӗн чуптунӑ йӗре шырарӗ.

Он стал перед зеркалом, долго поправлял галстук, долго улыбался, глядел на щеку, нет ли там следа горячего поцелуя Ольги.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Виҫӗмкун вӑл манпа чылайччен халап ҫапса ларчӗ.

Он позавчера долго со мной калякал.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл чылайччен ҫывӑрса каяймарӗ, енчен енне ҫаврӑнкаласа выртрӗ, амӑшӗ икӗ хутчен чустине пӑхма тӑнине те илтрӗ.

Он долго не спал, ворочался, слышал, как мать два раза вставала смотреть тесто.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӳршӗ хӗрӗ, Нюрка, май килнӗ чухне Андрей унпала шӳтлешкелесе те, вылякаласа та курнӑскер чылайччен Андрейпе тӗл пуласран пӑрӑнса ҫӳрерӗ, анчах пӗррехинче, темле, ҫул-сукмак хура чухнех-ха, ҫапӑ каснӑ ҫӗрте хусахпа куҫа-куҫӑнах тӗл пулчӗ те шап-шурах шуралса кайрӗ.

Нюрка, соседская девка, с которой при случае Андрей и пошучивал и баловался, долго избегала с ним встреч, но как-то еще по чернотропу, на рубке хвороста встретилась лицом к лицу, побледнела.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Йӗнерленӗ урхамахсем вӗсене ҫил арманӗ хыҫнелле вӗҫтерсе тухрӗҫ, унта, мӑн ҫул ҫинче, ҫуллахи такансемпе таканланӑ лаша чӗрнисем ҫавраҫил пек ҫавӑрттарса ҫӗкленӗ ҫуркуннехи ҫӑмӑл тусан чылайччен йӑсӑрланса тӑрса юлчӗ.

Подседланные разномастные кони вынесли их за ветряк, и долго кружился по шляху легкий вешний прах, взвихренный конскими, обутыми в летние подковы, копытами.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Чылайччен пытанса ҫӳрерӗм ют хушаматпа пурӑнтӑм, пин те тӑхӑрҫӗр ҫирӗм виҫҫӗмӗш ҫулта вара станицӑна тавӑрӑнтӑм.

Долго скрывался, жил под чужой фамилией, а в двадцать третьем году вернулся в свою станицу.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Давыдов, урисене ӑшӑтма хӑтланса, чӳречерен тытса чылайччен чупса пычӗ, унтан ҫуна ҫине сиксе ларчӗ те, тӗршӗнсе пынӑ ҫӗртех тӗлӗрсе кайрӗ.

Давыдов долго бежал, держась за грядушку саней, пытаясь согреть ноги, потом вскочил в сани и, притаившись, задремал.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Куҫӗсем сӳнчӗҫ, шалалла путса кӗчӗҫ, вӑл йывӑррӑн сывласа, чылайччен чӗнмесӗр выртрӗ, унтан сасартӑках ҫирӗп сасӑпа хушрӗ:

Глаза угасли, провалились, она долго молчит, едва дыша, и вдруг деловито, отвердевшим голосом сказала:

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Ун хыҫҫӑн чӗриклетсе алӑк хупӑнсан, эпир чылайччен, вӑл каланисем пирки тата хӑй пирки шухӑшласа, чӗнмесӗр тӑтӑмӑр.

Когда дверь, взвизгнув, затворилась за ним, мы долго молчали, думая о нем и о его рассказах.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Анчах вӑл кайсан, эпир ун ҫинчен чылайччен хӗпӗртесе калаҫатпӑр.

Но долго после ее ухода мы приятно говорим о ней друг с другом.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Урама тухсан хӑй кантӑкланӑ чӳрече ҫине чылайччен пӑхса тӑчӗ.

Выйдя на улицу, долго смотрел он на новое окошко в подъезде.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Тинӗс хӗрринче, хӑйӑр ҫинче выртакан вӑрӑм ҫынпа ҫумӑрсӑр пуҫне, чылайччен нимӗн те курӑнмарӗ.

Долго ничего не было видно, кроме дождя и длинного человека, лежавшего на песке у моря.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ҫапла чылайччен пычӗ.

Так и шло дело.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Арман хуҫи чылайччен чӗнмесӗр пӑхса ларчӗ-ларчӗ те, куҫӗсемпе михӗ ҫӗклекен монахсем ҫине тӑрӑнчӗ, унтан вара пысӑк сасӑпа сӑмах хушрӗ:

Мельник долго водил глазами и молчал, потом уставился на монахов, таскавших мешки, и проговорил густым басом:

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Катерина, пуҫне ҫӗклесе, ҫӑлтӑр сапнӑ пӗлӗт ҫинелле чылайччен пӑхса тӑчӗ.

Катерина, подняв голову, долго смотрела на звездное небо.

40-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Захар, пуҫне усса, чылайччен сӑмах хушмасӑр тӑчӗ.

Дед Захар, опустив голову, долго не отвечал.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем иккӗшӗ те, тӗрлӗ шухӑш шухӑшласа, чылайччен нимӗн чӗнмесӗр тӑчӗҫ.

Они долго молчали, занятые каждый своими мыслями.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька вӑл хӑватлӑн вӗҫсе ҫӳренине чылайччен пӑхса тӑчӗ.

Санька долго следил за ее сильным полетом.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька пуҫне чикрӗ, пилоткине хывса, хӗрлӗ ҫӑлтӑрне чылайччен сӑтӑркаласа тӑчӗ.

Санька потупился и, сняв пилотку, долго тер рукавом алую эмалевую звездочку.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех