Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуптӑвам (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ҫапах чуптӑвам тесе пӗкӗннӗччӗ, аллине хӑвӑрт туртса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Малашнехи пурнӑҫ // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

— Кил, эппин, ҫӗнтерӳ ячӗпе чуптӑвам.

Куҫарса пулӑш

XIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Кӳр, хам та тепре чуптӑвам.

Куҫарса пулӑш

XIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Bon jour, ma petite fille! ҫывӑхарах кил — чуптӑвам сана, — тесе хӑйӗн коляскине кантӑк патнерех сиктерсе лартма каларӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Лӑпкӑ кӗтес кирлӗ те — хӗрарӑм кирлӗ, эпӗ ӑна хамӑн кӑмӑл пулсанах чуптӑвам, а вӑл мана тӳррӗн — чунӗпе те, ӳчӗпе те — ответ парса тӑтӑр, — акӑ мӗн!

Надобно только угол тихий и — бабу, чтоб я ее целовал, когда хочу, а она мне честно — душой и телом — отвечала, — вот!

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Кил, тух кунта, эпӗ сана ыталаса чуптӑвам пӗрре!

Иди сюда, я тебя поцелую!

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Кӳр, чуптӑвам

Почеломкаемся! —

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫапӑҫу пӗтсессӗн, пирӗннисем шурӑ погонлисене аркатса тӑкнӑ хыҫҫӑн, Василий Иваныч вӗҫтерсе ҫитрӗ те кӑшкӑрать: «Маттур, Рублев, кӳр-ха эпӗ сана чуптӑвам!» тет.

После сражения, когда наши разгромили белопогонников, Василий Иваныч прискакал, кричит: «Молодец, Рублёв! Дай я тебя поцелую!»

Хаклӑ хӑна // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Кӳр — чуптӑвам!

Дай — облобызаю!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кӳр, чуптӑвам сана.

Дай я тебя поцелую.

15 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— Ваня, тӑванӑм, кӳр чуптӑвам сана! — чӑнахах та чуптуса илчӗ Маринка йӑлт вӑтанса ӳкнӗ йӗкӗте.

— Ваня, милый, дай я тебя поцелую! — Маринка и в самом деле чмокнула вконец смутившегося парня.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кӳр-ха эп сана чуптӑвам!

Дай я тебя поцелую!

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Лукьяныч ӗҫрен таврӑнсан: «Нукка, эпӗ сана чуптӑвам!» — тенӗ пек е мӗн те пулин ҫавнашкал ухмахла япала нихҫан та тумасть.

Не скажет что-нибудь глупое, вроде: «А ну, иди, я тебя поцелую!» — как Лукьяныч говорит, придя с работы.

Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Кӳр — чуптӑвам

Дай — поцелую…

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Кӳр-ха, эпӗ сана тепӗр хут чуптӑвам, — тет вӑл, шӑллӗне ыталаса.

 — Дай-ка я тебя еще раз поцелую, — обнимает она брата.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫапла, анне, пурте эпӗ каланӑ пек пулать, пурте йӗркеллӗ пулать, хаклӑ аннем, пар-ха тутуна, чуптӑвам

Вот, мама, так и будет, мамочка дорогая, все хорошо будет, дай я тебя поцелую…

9. Ҫемье // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ачамҫӑм, кил, сана хамшӑн та, упӑшкамшӑн та чуптӑвам!

Дорогой мой, дай я тебя поцелую за мужа и за себя!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хам чуптӑвам!

Уж я поцелую, не растеряюсь!

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

«Мм…» мӑкӑртатрӗ вӑл: «Ылтӑнӑм, хӑвӑн мӑйна кунтарах тӑсса пар-ха! эпӗ сана чуптӑвам».

— Мм… — ворчал он, — протяни, моньмуня, свою шейку! я тебя поцелую.

Кӳме // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

— Халь ӗнтӗ эпӗ сана чуптӑвам.

 — Теперь давай я тебя поцелую.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех