Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Акӑш-макӑш, асар-писер вут ҫулӑмӗсем чӑнах та хуран тавра тӗпсӗр ханкӑртан явӑнса-амаланса, пал-пал пӑрлатса хӑпараҫҫӗ те кашкӑр чӗлхиленсе тӗпсӗр тӳпенелле тӑсӑлаҫҫӗ; хурантан вара ҫухӑракан, йынӑшакан, кӑшкӑракан, макӑракан, тӗнчене те чӗрене ҫурасла, хӑлхана та ҫӑт хупласа хурасла сасӑсем янӑраса тӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ҫӳлте Гусев кимме ханкӑртан кӑларчӗ, унта простыньпе чӗркенӗ Лося вырнаҫтарчӗ, пиҫиххине туртса ҫирӗплетрӗ, шлемне пусарса лартрӗ те ҫирӗппӗн каласа хучӗ:

Наверху Гусев вывел из пещеры лодку, посадил в неё Лося, завёрнутого в простыню, — подтянул кушак, надвинул глубже шлем и сказал сурово:

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсене плащ аркине пухса вӑл Лось патне таврӑнчӗ, кӑвайт купаларӗ, ханкӑртан ҫуткӑҫ илсе тухсан чӗр куҫленчӗ те типӗ курӑка чӗртрӗ.

Собрав их в подол плаща, она вернулась к Лосю, сложила костёр, принесла из пещеры светильню и, опустившись на колени, подожгла травы.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.