Шырав
Шырав ĕçĕ:
Виҫӗ уйӑхранпа курман.
15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
«Икӗ уйӑхранпа ӗнтӗ Залимхан патне йытӑ ҫурисене ӗмӗртме ҫӳрет», — тенӗ карчӑк йӗре-йӗре.Плачет бабка, отвечает: «Вот уже два месяца, как щенят кормить ходит к Залимхану».
I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Ман патӑмра икӗ уйӑхранпа ӗҫлет вӑл, эпӗ унӑн айӑпӗсене халиччен курман.За те два месяца, что он служит у меня, мне ни разу не пришлось ни в чём упрекнуть его.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.
Акӑ Ленинградран килнисем валли уҫнӑ больница — дежурнӑй сестра мана ҫак больницӑра ӗнтӗ виҫӗ уйӑхранпа Ленинградран килнисенчен пӗри те ҫукки ҫинчен тӗплӗн каласа парать.
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
- 1