Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

угодник (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Апла тата тепӗр канаш парӑп сана: ҫитес вырсарникун чиркӗве кай, ҫурта ил те Микула угодник умне: «Анук пуҫӗ каялла пултӑр, пурнӑҫӗ ҫак ҫурта пекех ҫунса кайтӑр», — тесе пуҫхӗрлӗ ларт.

Куҫарса пулӑш

IX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Миколай угодник

Никола Угодник…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унта мана интереслӗ ҫынсем кӗтсе илетчӗҫ: Николай Угодник манерлӗ кӑвак пуҫлӑ платник Уҫӑп, ҫивӗччӗн ӗҫлекенскер те ҫивӗччӗн сӑмахлаканскер; ҫуртсен тӑррисене витекен курпун Ефимушка; турра кӗлтума юратакан каменщик Петӗр, шухӑша кайса ҫӳрекен ҫын вӑл та святой манерлӗскер; штукатур тӑвакан Григорий Шишкин, йӑваш та ырӑ сӑнӗпе ҫутӑлса тӑракан сарӑ сухаллӑ, кӑвак куҫлӑ чипер ҫын.

Там меня встречали интересные люди: плотник Осип, седенький, похожий на Николая Угодника, ловкий работник и острослов; горбатый кровельщик Ефимушка; благочестивый каменщик Петр, задумчивый человек, тоже напоминавший святого; штукатур Григорий Шишлин, русобородый, голубоглазый красавец, сиявший тихой добротой.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Михал Иваныч! ротӑна илсе кайӑр, а эпӗ сире хӑваласа ҫитетӗп, — терӗ те вӑл, хӑрах аллипе шинель аркине пуҫтарса тытса, тепринпе хӑй уйрӑммӑнах ӗненекен Митрофания угодник сӑнне ӳкернӗ пӗчӗкҫӗ иконӑна ҫине-ҫинех тыта-тыта пӑхса, траншея тӑрӑх чупрӗ.

— Михал Иваныч! ведите роту, а я вас догоню, — сказал он и, одной рукой подобрав шинель, другой рукой дотрагиваясь беспрестанно до образка Митрофания-угодника, в которого он имел особенную веру, рысью побежал по траншее.

13 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Кӗлӗ — «Отче наш» — вӗҫне ҫитнӗ ӗнтӗ, турӑ ҫынни пуҫне ҫӗкленӗ — ун ҫинелле Николай угодник вырӑнне кӗтесрен сухаллӑ этем пӑхса ларнӑ.

Молитва «Отче наш» уже подходила к концу, когда набожная подняла глаза и на нее вместо Николая Угодника глянул этот усатый.

Суд килет!.. // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Кала эсӗ, угодник, мӗншӗн санран утсем хӑраҫҫӗ? — ыйтрӗ пӗрре теплерен Григорий.

— Ты скажи, угодник, чего от тебя кони полохаются? — спросил как-то Григорий.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Мӗнле угодник тата эсӗ? — терӗ ӑна хирӗҫ Белобородов.

— Да ты что за угодник? — возразил Белобородов.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сӑмах май, «Дамский угодник» ӗҫ Ҫурҫӗр Кавказри документ фильмӗсен «Кунаки» уҫӑ фестивалӗнче диплома тивӗҫнӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

Йӑх тымарӗ ҫирӗп-ха // Хыпар. «Хыпар», 2017.11.20

Сергей Мышев операторпа Марина Карягина журналистӑн «Халӑх хӗрӗ. Валентина Смирнова опера юрӑҫи», «Дамский угодник» ӗҫӗсем куҫҫульлентернине жюри членӗсем те палӑртрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Йӑх тымарӗ ҫирӗп-ха // Хыпар. «Хыпар», 2017.11.20

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех