Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑкӑрлӑксенче (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр-пӗрне хӗрхенме, каҫарма пултарайман икӗ вӑй тӗл пулнӑ иккен хула урамӗсенче, ун тулашӗнчи тӑкӑрлӑксенче.

Куҫарса пулӑш

2. Чулсем макӑраҫҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Урам тӑваткӑлӗсенче, тӑкӑрлӑксенче, кӗперсем патӗнче унта та кунта ҫапӑҫу пычӗ.

Куҫарса пулӑш

14. Ҫӳллӗ иккен Хусан хӳмисем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Тӑкӑрлӑксенче кӗрлесе-ӳхлетсе шав сапаланать.

Резкий грохот задребезжал в переулках.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Эпир пӗр урамран иртрӗмӗр, тепринчен; пӑрӑна-пӑрӑна тӑкӑрлӑксенче аташса ҫӳрерӗмӗр, анчах хамӑрӑн куҫӑмӑрсен хӗлхемӗсӗр пуҫне ниҫта та нимӗнле ҫутӑ курмастпӑр.

Мы прошли одну улицу, другую; свернули, путались в переулках, но нигде, кроме искр своих собственных глаз, не видели никакого света.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Тӗттӗм тӑкӑрлӑксенче вара унта-кунта ҫеҫ ҫуран утакансене асӑрхама пулать.

Куҫарса пулӑш

Адвокат ӗҫе пуҫӑнать // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Тӑкӑрлӑксенче винтовкӑсенчен пени илтӗнчӗ.

Из переулка застучали винтовочные выстрелы.

36 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑш-пӗр урамсемпе тӑкӑрлӑксенче вӑрӑсен, ҫынвӗлеренсен тата контрабандистсен йӑвисем пулнӑ; ыттисенче чухӑнсем хӗсӗнсе пурӑннӑ.

На некоторых улицах и переулках были притоны воров, убийц и контрабандистов; в других жили бедняки.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӗсем сӗтел патне ларнӑ, Ленинград карттине туртса кӑларнӑ та — ун ҫине пӑхса урамсемпе тӑкӑрлӑксенче ҫӗнӗрен ҫӗнӗ постсем палӑртнӑ.

Они садились к столу, вытаскивали карту Ленинграда, разглядывали ее и заново намечали посты па улицах и в переулках.

7. Ракетчик // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Хулари пӗтӗм урамсемпе тӑкӑрлӑксенче пылчӑк кӑна; тикӗт пек хура лапрасӑр пуҫне, нимӗн те ҫук вӗсенче, пур ҫӗрте те ик-виҫ дюйм хулӑнӑш пылчӑк, хӑш-пӗр тӗлте вӑл пӗр фут хулӑнӑш та пулать.

Все улицы и переулки в городе — сплошная грязь; ничего другого там не было и нет, кроме грязи, черной, как деготь, местами глубиной не меньше фута, а уж два-три дюйма наверняка будет везде.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Аялта, картишӗнче, тӑкӑрлӑксенче, кӳршӗ ҫуртсем патӗнче кӑшкӑрнисем илтӗнеҫҫӗ:

Внизу — во дворе, и в переулке, и в соседних домах слышались крики:

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫуртсен хушшинчи ҫатан картасем хӗвел ҫине кӑларса ҫакнӑ картузсемпе тулчӗҫ; хапхасем ҫине кӑвак шинельсем уртма пуҫларӗҫ; тӑкӑрлӑксенче атӑ тасатакан щетка пек хытӑ мӑйӑхлӑ салтаксем хирӗҫ пулма пуҫларӗҫ.

Деревянный плетень между домами весь был усеян висевшими на солнце солдатскими фуражками; серая шинель торчала непременно где-нибудь на воротах; в переулках попадались солдаты с такими жесткими усами, как сапожные щетки.

Кӳме // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Тӑкӑрлӑксенче юпаланса ҫӗкленет те хӑйӑр утравӑн-утравӑн асфальт ҫине ларать, йывӑрскер, ҫапса ҫунӑ ҫумӑрпа пӑшӑхланнӑскер те пусӑрӑннӑскер.

Столбами вздымался песок в переулках и островками оседал на асфальт, грузный, недвижимый, пришпаренный косым дождем.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Таньӑна ҫак йышлӑ урамсемпе тӑкӑрлӑксенче аташса кайнӑн, вӗсем тӗрӗс ҫул тупкаличчен Сережа вилсе выртма та пултарассӑн туйӑнать.

Тане кажется, что они заблудились среди этил многочисленых улиц, переулков и, когда найдут правильную дорогу, будет поздно: Сережка умрет.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ырханланса ҫитнӗ вуншар лаша картишсенчи сырӑшсем умӗнче типӗ улӑма хурлӑхлӑн кавлесе тӑрать; урамсемпе тӑкӑрлӑксенче унта та кунта такамсем пӑрахса хӑварнӑ ҫунасем, обоз ураписемпе снаряд турттармалли кӳмесем курӑнаҫҫӗ.

Десятки истощенных лошадей стояли во дворах возле яслей, уныло пережевывая солому; на улицах, в переулках виднелись брошенные сани, обозные брички, зарядные ящики.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑкӑрлӑксенче речӗ-речӗпе ҫунасем лараҫҫӗ, ҫынсем вӗркӗшеҫҫӗ, тул ҫутӑлас умӗнхи тӗттӗмре тахӑшӗ хӑйӑлтатса кӑшкӑрать:

В проулках рядами стояли сани, суетились люди, в предрассветной тьме кто-то хрипло кричал:

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑкӑрлӑксенче шуҫӑмчченех кӑвайтсем ҫунчӗҫ, ҫынсем калаҫнӑ, утсем кӗҫеннӗ, ҫуна тупанӗсем нӑчӑртатнӑ сасӑсем илтӗнсе тӑчӗҫ.

До зари на проулках горели костры, слышались людские голоса, конское ржание, скрип полозьев.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑкӑрлӑксенче вӗсем хӗрӳленсе калаҫнӑ сасӑсем илтӗнсе тӑчӗҫ.

Оживленные голоса их звучали по проулкам.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр кунне урамсемпе тӑкӑрлӑксенче каҫченех пульӑсем шӑхӑрса вӗҫрӗҫ, снарядсем ҫурӑлчӗҫ, ҫавӑнпа Аксинья пӳртрен тухма шикленчӗ.

А на следующий день допоздна по улицам и переулкам свистали пули, рвались снаряды, и Аксинья не решилась выйти из хаты.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн-ха эсир хӗрарӑмсем пек тӑкӑрлӑксенче тӑратӑр, казаксем? — макӑрнӑ сасӑпа кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Что ж вы, казаки, стоите на проулках, как бабы? — плачуще крикнул он.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Татарски хуторӗнчи казаксем каҫсерен тӑкӑрлӑксенче пуҫтарӑнчӗҫ, пӗр-пӗрне ҫӗнӗ хыпарсем пӗлтерчӗҫ, унтан килсем тӑрӑх ҫӳресе сӑмакун ӗҫрӗҫ.

В Татарском казаки собирались вечерами на проулках, делились новостями, а потом шли пить самогон, кочуя из куреня в курень.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех