Шырав
Шырав ĕçĕ:
тыткалаканскер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ытти хура ӗҫе хӑнӑхнӑ ҫын та мар вӑл, шурӑ алӑллӑскер, хӑйне тепӗр чухне улпутла тыткалаканскер.
1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
— Сасартӑк урамра тата крыльца ҫинче: «Кӳпре! Купря! Купрӗне ӳкереймӗн!» тесе кӑшкӑрашнӑ сасӑсем илтӗнчӗҫ те пӗртак тӑрсан вара кантура чахоткӑллӑ сӑн-сӑпатлӑ, ҫав тери вӑрӑм сӑмсаллӑ, пысӑк та хускалусӑр куҫлӑ пӗчӗк ҫын, хӑйне-хӑй ҫав тери тӑнлӑ тыткалаканскер, пырса кӗчӗ.
Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.
Сусликовӗ, хӑйне хӑй чарусӑр тыткалаканскер, май мар хытӑ кӑшкӑрашать, вӗсемпе пӗрле, уйрӑммӑнах шурӑ перчеткеллӗ офицерсем умӗнче, ҫӳреме те именмелле, ҫитменнине тата ҫав офицерсенчен пӗрине — адъютантне — штабс-капитан Михайлов ялан пуҫ тайса сывлӑх суннӑ, теприне те — штабс-офицере те — ҫавӑн пекех пуҫ тайса иртме пултарнӑ вӑл, мӗншӗн тесен вӑл ӑна хӑй палланӑ ҫын патӗнче ӗнтӗ икӗ хут тӗл пулнӑ.
3 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.
Чӑн та ӗнтӗ, европа медицинине шанать вӑл, анчах тупӑшӗ ытла сахал-ҫке ун, ҫитменне хӑй пит перекетлӗ тыткалаканскер тата.
Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.
Юрӑ пуҫласа яраканӗ — сухалне тахҫантанпах хырманскер, шатра питлӗскер, хӑйне хӑй салтакла тыткалаканскер — хулпуҫҫийӗсене турткалантарчӗ, куҫне аяккалла чалӑштарчӗ, ӳсӗрсе илчӗ те — юрласа ячӗ:
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Страницăсем:
- 1