Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тусанланнӑ (тĕпĕ: тусанлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иккӗшӗн те вӗсен хура пустав тумтирӗсем тусанланнӑ: ҫурӑмӗсем шурӑ курӑнаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Кантуртисем килни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ларса килнӗ ҫын ӑна куншӑн пӗр ҫӗклем ешӗл утӑ парса тав тӑвать, хӑй, тусанланнӑ костюмне тасаткаласа, рӑйком алӑкӗ патнелле утать.

Куҫарса пулӑш

XXVIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Унтан сиксе аннӑ пӗчӗк хӗрарӑм тусанланнӑ тутӑрне салтса силлерӗ те хыпалансах калинккерен кӗрсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ҫу уйӑхӗн пӗрремӗшӗ ытти ҫулсенчи пек пуҫланмарӗ кӑҫал: ҫӗрӗпе аслатиллӗ ҫумӑр кӗмсӗртетрӗ, ҫумӑр ҫурӗ, урамсене ҫӳп-ҫапран тасатрӗ, тусанланнӑ кил-ҫуртсене ҫуса тасатрӗ, ӳсентӑрансене витӗр шӑварчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл тӗрӗс-тӗкелех, кӑштах тусанланнӑ ҫеҫ.

Она была цела, чуть лишь запылена.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Пит кӗрес кӑмӑлӑм пур, — терӗм эпӗ ӑна хирӗҫ, хӑйӗн ыйтна сасси евӗрлех каласа, куҫӗсене тусанланнӑ турӑшсем ларакан кӗтесселле туртса, ҫав вӑхӑтрах хам ашӑмра: — Шебалов манран кулать иккен, — тесе шутларӑм.

— И очень хочу, — в тон ему ответил я, переводя глаза на угол, завешанный пыльными образами, и окончательно решив, что Шебалов надо мною смеется.

XIV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Крыльца патне икӗ яштака юнкер пырса тӑчӗҫ, вӗсем тусанланнӑ сӑмсасӑр картус тӑхӑннӑ, хулпуҫҫийӗсем хыҫне чалӑшшӑн карабинсем ҫакса янӑ.

К крыльцу подошли два стройных юнкера в запыленных бескозырках, с карабинами, ловко перекинутыми наискосок за спину.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Стена ҫинче тусанланнӑ темиҫе фотографи картӑчкисем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Со стены глядело несколько пыльных фотографий.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кунӑн чи шӑрӑх сехечӗсем; вӗсен тусанланнӑ тата тарлӑ юхӑмӗнче Давенант ту ҫинелле пӑхма нумай хутчен ҫаврӑнчӗ; ту хыҫала юлсах пырать, майӗпен-майӗпен акӑ кӗҫех малтанхи сӑна вырнаҫрӗ — аякри тӗнчен сенкер кӳлепи, горизонтри пӗлӗт капашӗ.

Наступили самые знойные часы дня, в запыленном и потном течении которых Давенант много раз оборачивался взглянуть на гору; она отставала от него едва заметно, принимая прежний вид синего далекого мира, — формы тучи на горизонте.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Акӑ вӑл сӗтел ҫине улӑхса тӑрать те халӑх енне пуҫне тайса илет, тимӗр авӑрлӑ куҫлӑх тӑхӑнса ярать, тусанланнӑ хура поддевки кӗсъинчен хуҫлатса хунӑ хут татки туртса кӑларать, ӑна тирпейлӗн саркаласа тытать, вара, ҫырни ҫине пӑхкаласа илсе, юрланӑ пек калама пуҫлать:

Влез на стол, низко поклонился, надел железные очки, вынул из кармана пыльной черной поддевки сложенный листочек, бережно развернул его и нараспев заговорил, поглядывая на исписанное:

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Иван Гора хӑйӗн тар-шурпа кавсӑлнӑ кӗпине турткаласа тӳрлетет, ырхан хырӑмӗ ҫинчи чӗн пиҫиххине туртарах ҫыхать, унтан тусанланнӑ ҫӳҫӗ ӑшне пилӗк пӳрнине те чиксе ярса, ҫӳҫне кӑштах вирелле шӑлса якаткалать те, куҫӗ хӗррипе Агриппина ҫинелле пӑхать.

Иван Гора оправил просоленную рубашку, подтянул ремень на тощем животе, пятью пальцами влез в пыльные волосы, откинул и несколько пригладил их и мельком покосился на Агриппину.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Taтa ҫавӑнтах, вӗсем хыҫҫӑн, майӗпен, тусанланнӑ пехота килнине те чухлама пулать, анчах та вӑл пехота халлӗхе горизонт хыҫӗнчен курӑнмасть-ха.

Было понятно, что за ними двигается враскачку запыленная пехота, еще не видимая за горизонтом.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пӗр кустӑрма патӗнче, тусанланнӑ юбкӑ тӑхӑннӑ хӗрарӑм, тӑпри-мӗнӗпех ҫӑлса кӑларнӑ курӑка ҫатӑртаттарса тытнӑскер, чӗркуҫҫийӗсене куклетсе выртать; унӑн хӗрлӗ хӗреслӗ шура тутӑрне тин ҫеҫ юхнӑ юн кӗвӗлсе хуратса лартнӑ…

У колеса, подогнув колени, стиснув в руке вырванную с травой землю, лежала женщина в пыльной юбке, на косынке ее с красным крестом расплывалось черное пятно…

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Маччинчен тусанланнӑ марлӗпе чӗркенӗ люстра ҫакӑнса тӑрать, марли витӗр пӗчӗк лампа ҫутатать.

Внутри закутанной люстры светила лампочка сквозь пыльную марлю.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эпӗ вӑл таҫта инҫете чупса кайса килнине тӳрех тавҫӑрса илтӗм, — ахӑртнех руднике кайнӑ пулӗ, — унран ҫеҫенхир шӑрши кӗрет, сӑнӗ-пичӗ тусанланнӑ.

Я сразу догадался, что он бегал куда-то далеко, наверное на рудник, от него пахло степью, лицо было запыленное.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Борщ астивсе пӑхмастӑн-и? — тусанланнӑ пек хура та ӗшенчӗк питне ман енне ҫавӑрса ыйтрӗ Мария Ивановна.

— Борща хочешь? — спросила Мария Ивановна, на минуту поворачивая ко мне свое усталое, словно запыленное лицо.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Чапаев пӑртак шухӑшласа тӑчӗ, тусанланнӑ атӑ сӑмси ҫине пӑхса илчӗ, унтан ротӑна сулахай енчи фланга пӗрремӗш ӗрете куҫарма хушрӗ.

Чапаев подумал и распорядился перевести роту в первую цепь на левый фланг.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Тусанланнӑ шӑналӑкпа витнӗ ҫӳле лав ҫине мӑйӑхлӑ ватӑрах боец хӑпарса ларнӑ та чӗлӗмне мӑкӑрлантарать.

На высоком возу, прикрытом пыльным пологом, восседает, дымя трубкой, пожилой боец с усами Тараса Бульбы.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Хуратутлӑ йӗкӗт, хӑйӗн тусанланнӑ ҫӑпатисем ҫине, ури айне пӑхса, аллинчи картузне лутӑркаса тӑчӗ.

Веснушчатый парень упорно глядел себе под ноги, на запылённые лапти, и мял в руках фуражку.

Мосолик ҫаранӗсем // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

 — «Вӑл акӑ ҫӗр ҫинче ларать, ун ӳчӗ ҫинче хурт вӗшӗлтетет, вӑл тусанланнӑ юхан-шӑтанлӑ, ун тӑрӑх пӳр юхать»…

— Он сидит на земле, «тело его покрыто червями и пыльными струпьями, кожа «гноится».

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех