Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫӳхе, шурӑ платье тӑхӑннӑскер, вӑл хӑй те шурӑрах та ҫӑмӑлрах курӑннӑ: унӑн ӳчӗ хӗвелпе хуралман, хӑй сыхланма ӗлкӗрейменнипе шӑрӑх кӑна унӑн питҫӑмартийӗсене хӑлха патне ҫитиех кӑшт хӗретсе янӑ, унӑн пӗтӗм ӳт-пӗвне лӑпкӑ юлхавлӑх юхса кӗрсе сарӑлнӑ, унӑн лайӑх куҫӗсенче тӗлӗрекен тунсӑхлу палӑрса тӑнӑ.

Одетая в легкое белое платье, она сама казалась белее и легче: загар не приставал к ней, а жара, от которой она не могла уберечься, слегка румянила ее щеки да уши и, вливая тихую лень во все ее тело, отражалась дремотною томностью в ее хорошеньких глазках.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.