Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӑсланкӑ Матвее хулпуҫҫинчен лӑпкаса илнӗ, вара ушкӑнӗпех савӑнӑҫлӑн пуҫ тайса, кула-кула, Матвее инҫе ҫула илсе каякан поезда куҫӗсемпе пӑхса ӑсатса янӑ; поезд Матвее туннелсем витӗр, урамсем тӑрӑх, ҫав тери ҫӳллӗ купаласа тунӑ ҫулсем урлӑ, вырӑнӑн-вырӑнӑн ҫуртсем ҫийӗн те пулас, пӗрмаях пӗр пек, хурлӑхлӑн янӑратса малалла илсе кайнӑ.

 — Долговязый похлопал его по плечу, и вся компания, весело кивая и смеясь, проводила взглядами поезд, который понес Матвея по туннелям, по улицам, по насыпям и кое-где, кажется, по крышам, все время звоня мерно и печально.

XXVI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.