Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тунмасӑр (тĕпĕ: тун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, ҫавӑ, — тунмасӑр каларӗ Актай.

Куҫарса пулӑш

8 // Валентина Элпи. Эльби В. А. Тӑрӑр вӑйӑ картине: калавпа повеҫ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1964. — 60 с. — 16–60 с.

Тунмасӑр каласан, ун чухне Кузюков патӗнчен Крапивин кӳренсе тухса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тунмасӑр каласан, ҫакнашкал самантсенчен Телегин яланах кӑшт шикленет, мӗншӗн тесен, унтанпа ултӑ ҫул иртнӗ пулин те, улахрах ҫӗрте Ольга Матвеевна унран час-часах хӑйӗн савнийӗ Давид мӗнле вилни ҫинчен каласа пама ыйтать.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл пӗр тунмасӑр, пӗтӗмпех каласа пачӗ.

Он во всем признался.

«Агентсем» тата «спекулянтсем» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ах, Николенька, чунӑм! — тӑсрӗ вӑл малалла уйрӑмах ҫепӗҫҫӗн, тунмасӑр каласа панӑ хыҫҫӑн лӑпкӑрах сасӑпа, — ҫавнашкал хӗрарӑм хута кӗнин пӗлтерӗшӗ мӗнешкел пысӑк!

Ах, Николенька, душа моя! — продолжал он с особенной непривычной нежностью и уж более спокойным тоном после этого признания, — как это много значит влияние такой женщины, как она!

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпир сирӗнпе мӗншӗн ҫакнашкал туслашнине пӗлетӗр-и, — терӗ вӑл, эпӗ тунмасӑр каласа панине хирӗҫ ӑшӑ кӑмӑлпа ӑслӑн пӑхса ответленӗ май, — мӗншӗн эпӗ сире хам ытларах паллакан пӗлӗшсенчен, вӗсемпе пӗрлехи нумайрах пулин те, вӑйлӑрах юрататӑп?

— Знаете, отчего мы так сошлись с вами, — сказал он, добродушным и умным взглядом отвечая на мое признание, — отчего я вас люблю больше, чем людей, с которыми больше знаком и с которыми у меня больше общего?

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тӳррипе калама йывӑр пулсан та, Петьӑна куҫран пӑхса тӳрех, пӗр тунмасӑр каларӗ вӑл:

Сделав усилие над собой, он сказал, прямо и честно глядя Пете в глаза:

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Кӗпен ҫухи ҫеҫ юлчӗ, — терӗ Чочой, пӗр тунмасӑр, ҫавӑнтах кухлянка ҫухине тавӑрса.

— От рубашки только один воротник, — откровенно сознался Чочой, показывая вырез кухлянки.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Колледжра пуринчен те ирттерес шухӑш пурччӗ те пӗрре, — терӗ Дэвид, пӑртакках шухӑшласа пӑхнӑ хыҫҫӑн, пӗр тунмасӑр — пӗр центшӑн аннене питӗнчен сурма хатӗр тесе ҫырма шут тытсаччӗ.

— Хотел было переплюнуть всех в колледже, — после некоторого раздумья сознался Дэвид, — решил написать, что готов плюнуть в лицо матери за один цент.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хам та асӑрхаймарӑм… — терӗ вӑл тепӗр урокра, хӑй айӑплине тунмасӑр.

Я не заметил даже…— говорил он с виноватым видом на следующем уроке.

Кэргыль патӗнче хӑнара // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шофер килӗшрӗ, ӑна эпӗ пӗр тунмасӑр каласа патӑм.

Согласился шофер, потому что я объяснил ему все начистоту.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Ҫемен Коткопа Николай Ивасенко хресченсене, нимӗҫсен часовойне вӗлернӗшӗн тата тапӑннӑшӑн — пӗрре, законсӑр хӗҫпӑшал тытса усранӑшӑн — иккӗ, кӗлтунӑ вӑхӑтра чиркӳ ҫине тапӑннӑшӑн, ҫав вӑхӑтра граната ывӑтса Клембовский ротмистрпа ҫӗрӗҫ министерствин чиновникне Соловьева амантнӑшӑн, свидетельсем кӑтартнӑ тӑрӑх тата судпа айӑпланаканӗсем хӑйсем те пӗр тунмасӑр каласа панӑ тӑрӑх, ку ӗҫсем йӑлтах чӑн пулса иртнине татӑклӑн палӑртнӑ — ҫак асӑннӑ ӗҫсемшӗн нимӗҫсен военно-полевой сучӗ вӗсене персе пӑрахма йышӑнать.

«Крестьянин Семен Котко и крестьянин Николай Ивасенко за нападение и убийство немецкого часового — раз, за незаконное хранение оружия — два и за налет на церковь во время богослужения, при котором от взрыва ручной гранаты ранены ротмистр Клембовский и чиновник министерства земледелия Соловьев, что полностью подтверждается свидетельскими показаниями, а также признанием самих подсудимых, — германским военно-полевым судом приговариваются к смертной казни через расстрел.

XXIX сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

— Пӗр тунмасӑр каласа панӑ пулсан, хӑвӑршӑнах аван пулнӑ пулӗччӗ.

— В ваших интересах, пожалуй, лучше бы признаться.

II // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

— Пӗтӗмпех ҫухалнӑ, — пӗр тунмасӑр каларӗ Карпов тӗлӗнсе.

— Исчезли все до единой, — признавался Карпов с удивлением.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ун ҫинчен халех тунмасӑр каламалла, кайран, тем тери нумай ҫынсен ӗҫӗ харама кайсан, кая юлать.

Лучше в этом признаться сейчас, чем позже, когда огромные усилия многих людей окажутся напрасными.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Шел, анчах эпӗ нимех те сӗнме пултараймастӑп, — ним тунмасӑр каларӗ Грубский.

— К сожалению, ничего не могу предложить, — сознался Грубский.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

«Ҫав тери кичем, ҫав тери!» — тунмасӑр каларӑм эпӗ, хӗрӗн хӑюлӑхӗпе тӳрӗ кӑмӑлӗнчен тӗлӗнсе…

«Так скучно, так скучно!» — признался я, удивляясь смелости и честности девушки.…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вокзал начальникӗ вара ним тунмасӑр ҫапла хуравлать: «ара, малтанхи виҫӗ вакунӗсенче пулмалла…»

А начальник вокзала мне отвечает: «В первых трех вагонах…»

Тӑххӑрмӗш вакун // Аҫтахар Плотников. Михаил Задорновӑн «Девятый вагон» калав куҫарӑвӗ

— Туянса та мар, — пӗр тунмасӑр пӗлтерчӗ Тимрук.

— Да нет, не покупал я его, — откровенно признался Тимрук.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Кун пек сӗтеклӗ шӳрпе ҫименни нумай пулать ӗнтӗ», — терӗ вӑл пӗр тунмасӑр.

Приговаривал без ложной лести: «Такой вкусноты я давным-давно не ел!»

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех