Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туземец (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл пӗлет: ҫак акӑлчан кашни ирех урам тӑрӑх чупса иртет, вӑл ҫарамас туземец ҫине пӑхма йӗрӗнет, анчах Зафар хӑй те ҫак ленчешке ӳт-пӳллӗ ҫынна пӑхса йӗрӗнет.

Он знал, что это англичанин, который бегает по улице каждое утро, ему противно смотреть на голого туземца, но Зафару тоже противно смотреть на это сырое, дряблое тело.

Этемпе машина // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Кӗпер ҫинче, шыв ҫумӗнчех, икӗ туземец лараҫҫӗ, хытӑ калаҫаҫҫӗ.

На помосте, над самой водой, сидели два туземца и громко разговаривали.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Куихарӑра пилӗк уйӑх ирттернӗ хыҫҫӑн, августӑн 25-мӗшӗнче, вӑл Сузи, Шум, Амода ятлӑ виҫӗ хура тата икӗ ытти тарҫӑпа, Джекоба Уэнрайтпа пӗрле Стэнли хӑварнӑ аллӑ ултӑ туземец пулӑшнипе Танганьикӑн кӑнтӑр ҫыранӗ еннелле ҫул тытнӑ.

Проведя в Куихаре пять месяцев, он 25 августа в сопровождении трех его черных слуг — Сузи, Шума и Амоды, двух других слуг, пятидесяти шести туземцев, оставленных ему Стэнли, и Джекоба Уэйнрайта отправился к южному берегу Танганьики.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Юлашкинчен Муана патша ҫӗнӗрен паллӑ пачӗ, вара темиҫе туземец пӗвене пӗр енчен татма пуҫларӗҫ.

Наконец королева Муана снова подала знак, и несколько туземцев начали пробивать сток в плотине.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Муана королевӑн пӗрремӗш министрӗ ертсе пынипе ку ӗҫе нумай туземец хутшӑнчӗ.

В ней принимали участие множество туземцев под руководством первого министра королевы Муаны.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку таранчченех ҫын ҫиекен йӑхсенче ҫын шӑлӗ те укҫа вырӑнӗнче — ярмаркӑра ҫын шӑлӗсенчен тунӑ шӑрҫа ярӑмне мӗнле те пулин туземец мӑйӗ ҫинче курма пулать, — ку ҫынни ҫав шӑлсен хуҫисене, тен, хӑех ҫисе янӑ пуль, — анчах юлашки ҫулсенче кун пек укҫапа усӑ курма пӑраха пуҫларӗҫ.

Для племен, у которых сохранилось людоедство, известную ценность представляют также человеческие зубы — и на ярмарке можно было видеть ожерелья из человеческих зубов на шее у какого-нибудь туземца, который, надо полагать, сам же и съел их бывших обладателей, — но в последние годы такой вид денег начинает выходить из употребления.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ун ҫине ҫавӑнтах темиҫе туземец сиксе ӳкрӗ, Негоро килсе ӗлкӗрмен пулсан, вӗлеретчӗҫ те пуль.

Но тотчас же несколько туземцев набросились на юношу и убили бы его, если бы не появился Негоро.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эрехпе, ҫилӗпе нӗрсӗрленнӗ питӗнчен Дик вӑл туземец маррине уйӑрса илчӗ.

По лицу его, как ни было оно изуродовано злобой и пьянством, он понял, что это не туземец.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Икӗ туземец ун патнелле сиксе ӳкрӗҫ, анчах унӑн пӑшалӗпе чукмарпа сулнӑ пек сулса ячӗ те, икӗ хӑвалакан та пуҫӗсем шӑтнипе ҫӗре тӳнчӗҫ.

Двое туземцев бросились к нему, но великан взмахнул своим ружьем, как палицей, и оба преследователя упали с проломленными черепами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Темиҫе туземец ӳкрӗҫ.

Несколько туземцев упали.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑпа вӗсене чатӑртан та, туземец ҫуртӗнчен те шанчӑклӑрах хӳтлӗхе илсе ҫитерчӗ.

Счастливый случай привел путников в убежище более надежное, чем палатка, чем даже хижина туземца.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унта Дик Сэндпа ун юлташӗсене тытма туземец салтаксем ытлӑн-ҫитлӗнех.

Там больше туземных солдат, чем нужно, чтобы захватить Дика Сэнда и его спутников.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Экватор тӗлӗнче, Луалаба шывӗ ҫурҫӗр-хӗвелтухӑҫнелле кукӑрӑлнӑ ҫӗрте, темиҫе ҫӗр туземец ларнӑ тӑватӑ кимӗ Стэнлин пӗчӗк флотилине тапӑннӑ, анчах Стэнли вӗсене хӑратса тартма вӑй ҫитернӗ.

У экватора, в том месте, где Луалаба изгибается к северо-северо-востоку, пятьдесят четыре лодки, в которых было несколько сот туземцев, напали на маленькую флотилию Стэнли, но ему удалось обратить их в бегство.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр туземец та, ҫывӑхри асьендӑран килекен пӗр тарҫӑ та хирӗҫ пулмарӗ.

Ни одного туземца, ни одного слуги с асьенды, которая была так близко!

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Манго йывӑҫӗ ҫутӑ ямасть, ун ҫимӗҫӗ тӗлӗнмелле тутлӑ, ҫапах та пӗр туземец та ӑна ӗрчетме хӑю ҫитереймест, терӗ Гаррис.

Манговые деревья дают густую тень, они приносят изумительно вкусные плоды, и все же, рассказывал Гаррис, ни один туземец не осмеливается разводить их.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чӑннипех никам та: мӗнле те пулин туземец хӑйсем патне ҫывхарсан, Динго хавха ҫӗкленӗ пулӗччӗ.

Действительно, никого не было: если бы какой-нибудь туземец приблизился к ним, Динго поднял бы тревогу.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Гленарван ӑна пӗр ыйту кӑна парасшӑнччӗ, ҫав вӑхӑтра туземец ҫавӑрӑнчӗ те, акӑлчан пекех питӗ таса та тӗрӗс каласа: — Ыр сунатпӑр, сэр! Сире ирхи апат кӗтет, — терӗ.

Гленарван только что хотел обратиться к нему с вопросом, как вдруг туземец обернулся и на чистейшем английском языке произнёс: — Добро пожаловать, дорогой сэр! Завтрак ждёт вас.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Туземец ҫӳҫне кастарсан, хӑйӗн ӳтне тӗрлеттернӗ пулсан, вӑл хӑйӗн валли кимӗ, ҫурт тума тӑрсан, вӑл чирлесе йывӑр выртсан, юлашкинчен, вӑл вилсен — пур вӑхӑтра та ун ҫине табу хураҫҫӗ.

Туземец объявляется табу, когда он стрижёт себе волосы, когда он только что подвергся татуировке, когда он сколачивает себе пирогу или строит дом, когда он опасно заболевает и, наконец, после смерти.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Лешӗ ӑна итлесе револьверне кӗсьине чикрӗ, вара ҫав самантрах храм алӑкӗ уҫӑлчӗ те туземец кӗрсе тӑчӗ.

Тот послушно спрятал револьвер в карман, и в ту же секунду дверь отворилась, и в храм вошёл туземец.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсенчен малтан кунта пӗр ҫирӗм туземец ҫавнашкал кимӗпех килсе чарӑннӑ.

Там уже находилось человек двадцать туземцев, также приплывших на пироге.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех