Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Аса илӳ манра чура хӗрсен тӗттӗм аллисене, ылтӑн йӑлтӑртатӑвне тата урайӗнче хулӑн сийпе сапаланнӑ шупка кӗрен кӗл чечек ҫулҫисен ҫавра ҫилӗсене сыхласа хӑварнӑ; унта ҫамрӑк хӗрсен кӗтӗвӗ тимпанӗсене сире-сире ҫӗклесе кӑнттам ӳсӗрлӗхе ташӑсен чӗтревӗпе тата мӗлтлетӗвӗпе ҫутатать.

Воспоминание сохранило мне смуглые руки рабынь, блеск золота и вихри розовых лепестков, слоем которых был покрыт пол, когда рой молодых девушек, вскидывая тимпаны, озарил грубое пьянство трепетом и мельканием танцев.

Гладиаторсем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 93–97 с.