Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аврисем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мишесем ҫинче типнӗ эрӗм утипе мӑян аврисем кашласа лараҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Вӗсем хушшинче, турат ҫинчен турат ҫине куҫса, иҫӗм ҫырли йывӑҫӗн аврисем (виноград йывӑҫӗсем) авӑнса ҫитӗнеҫҫӗ.

Между ними, перекидываясь с ветки на ветку, вьются виноградные лозы.

Вӑтам тӑрӑхӑн ӑшӑ пайӗнче // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Вӑл, йӗпенесрен хӑрамасӑрах, ҫырла аврисем ӑшне кӗрсе кайрӗ, ун хыҫҫӑн эпӗ те асӑрханса кӗтӗм.

Куҫарса пулӑш

Пӗчӗк акӑшсен ташши // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 57–75 с.

Пӑхӑр, мӗн чухлӗ ҫырла! — кӑтартрӗ вӑл вӗлтӗренлӗ-хутӑшлӑ ҫырла аврисем ҫине.

Куҫарса пулӑш

Пӗчӗк акӑшсен ташши // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 57–75 с.

Пушӑт кушилсенче — ҫимеллисем: хура ҫӑкӑр, типӗтнӗ аш е ҫӑмарта, шуратмасӑр пӗҫернӗ ҫӗрулми, шӑрпӑк курупкине тултарнӑ тӑвар, урапа ӳречинчен мелке аврисем кӑнтарӑнса тӑракан тикӗт лакӑмӗсем ҫака-ҫака янӑ.

Куҫарса пулӑш

Теччӗне тырӑ сутма // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

— Эсир, шӗшлӗ аврисем, чипер пурӑнӑр кунта, аннӳне итленӗ пулӑр.

Куҫарса пулӑш

15. Инкек ҫине синкек // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Эсир мӗн ашкӑнса ҫӳретӗр, шӗшлӗ аврисем?

Куҫарса пулӑш

13. Мӗн тусан лайӑхрах? // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ҫӗр-улми аврисем те пилӗк таран, ем-ешӗл.

Куҫарса пулӑш

9 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Унччен те пулмасть — ҫӗмӗртпе палан чӗнтӗрлӗ кӗпе тӑхӑнаҫҫӗ, вӗсем хӑйсен тумне хывнӑ ҫӗре хурӑн ҫырли аврисем шап-шур ҫеҫкене лараҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

13. Сӗрен хыҫҫӑн // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Чӑпар пиҫиххисен хушшинче пистолетсемпе кукӑр хӗҫсен аврисем тӑртаннӑ, — ҫакӑ пухӑва вӑрҫӑ лӑпкӑлӑхӗн сӗмне куҫарать, ҫак лӑпкӑлӑх, кирлӗ пулсан, хӗҫ-ҫӗҫӗ йӑлтӑравӗнче тамалма хатӗр.

За пестрыми поясами торчали рукояти пистолетов и кривых ножей, сообщая собранию характер воинственного покоя, готового, однако, при надобности исчезнуть в блеске клинков.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Савӑтсенчен хӑшне-пӗрне капӑрчӑксемпе тултарнӑ: сулӑсем, мӑн ҫӗрӗсем, ҫавӑн пекех пиҫиххин ылтӑн тӑхисем купи-купипе, кинжал аврисем, спираль евӗр е ахаль кӑшӑлсем, пуҫа капӑрлатмалли тӗрлӗ япала, ылтӑн-кӗмӗл ҫип ҫӑмхисем.

Некоторые из сосудов были наполнены украшениями: браслетами, перстнями, кучами золотых блях, кинжальных рукоятей, спиральных и простых обручей, различных головных украшений и пряжек.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӗсен хушӑкӗсем витӗр япӑхса кайнӑ пахча курӑннӑ, унта ҫӗрӗк хӗвелҫаврӑнӑш аврисем тата помидор тунисем выртнӑ.

Сквозь щели в них был виден заброшенный огород с гнилыми стеблями подсолнуха и помидор.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хулпуҫҫийӗсем ҫине вӑрӑм вӑлта аврисем хурса ачасем чупса кайрӗҫ, тӗреклӗ мужиксем пирӗн лавка умӗнчи ҫынсен ушкӑнӗ ҫине чалӑшшӑн пӑхкаласа, картусӗсемпе кӗҫҫе шлепкисене ним чӗнмесӗр хывса иртсе каяҫҫӗ.

Бежали мальчишки с длинными удилищами на плечах, шли солидные мужики, искоса оглядывая группу у нашей лавки, молча приподнимая картузы и войлочные шляпы.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Сӗрекен аврисем икӗ еннелле тухса тӑраҫҫӗ.

Палки-холудцы торчали из бредца в обе стороны.

VII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Сумка аврисем те, пиҫиххисем те ҫирӗп пулаҫҫӗ.

Делают ручки к сумкам, и пояса получаются крепкие.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Кӗсменӗсем аврисем таранах шыва путаҫҫӗ, Костя вӗсене аран-аран каялла кӑларать.

Весла по самые вальки уходят в воду, и Костя с трудом вытаскивает их.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Шӑранса уйӑрӑлса кайнӑ крантӑ кӗпҫийӗ хурлӑхлӑн усӑнса аннӑ, крыши чалӑшса кайнӑ, аврисем айӗнчен тӑхлан тумланатчӗ, — хӗрлӗрех кӑвак сӑмавар вилӗ пек ӳсӗррӗн туйӑнатчӗ.

Отпаявшаяся втулка крана уныло опустилась, крышка съехала набекрень, из-под ручек стекали капли олова, — лиловато-синий самовар казался вдребезги пьяным.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

…Миҫе пура ҫӗрсе йӑванмарӗ, пуртӑ аврисем хуҫӑлмарӗҫ пулӗ, Атӑл мӗн чул турпас юхтарман пуль ӗнтӗ, эпӗ ҫаплах пурӑнатӑп.

…Сколько срубов загнило, топорищ изломалось, сколько щепы Волга угнала, а я все живу.

Вӗри ҫӑл // Хӗветӗр Уяр. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 8–15 с.

— Маншӑн пулсан ҫапла, — тет Наумов, курӑк чӑмлакаланӑ май, хӑмла ҫырли аврисем витӗр кӗрхи пӗлӗт васкавлӑн шуни ҫине пӑхса, — маншӑн пулсан ҫапла пек: ҫын ют пурлӑха вӑрлама хушать пулсассӑн, ырӑ ҫынсем, ҫыхса пӑрахас та ӑна, сивӗ ҫӗре хупас.

— По мне, так, — отвечал он, пожёвывая травинку и следя сквозь плети ежевики за тем, как торопливо плывут по небу осенние облака, провожаемые тревожным шумом леса, — по мне, так: раз человек зовёт чужое добро грабить, кто б он ни будь,

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Ҫӗр ӑшӑ сывлӑшпа нӳрленсе тӑрать, улма аврисем таврана йӳҫенке шӑршӑ сараҫҫӗ.

Земля парила тёплой влагой, терпко пахло картофельной ботвой.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех