Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Яринка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лашана тапрататӑп, Яринка ман ҫине пӑхать…

Тронул коня, а Яринка как глянет на меня…

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Яринка, — тетӗп, — ҫӗр хӑй сан айра шӑнкӑртатса пырать пулӗ, тесе шутланӑччӗ эпӗ… мӗншӗн тесен эпӗ ҫав тери… лайӑхскер!»

Я, говорю, Яринка, думал, что сама земля под тобой позванивает… Потому что такая ты вся… ладная!

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— «Ах, Яринка!

— Ах, Яринка!

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех