Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Этхем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Этхем ывӑлӗ Искентер, лутрарах кӑна тӗреклӗ ҫын, юман юпи тиенӗ тулли лавпа хурама патне ҫитсе, ҫарха лашине чарчӗ.

В это время сын Этхема — Искендер, невысокий крепкий парень, подъехал к одинокому тополю с нагруженным дубовыми столбами возом.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Этхем хӑйӗн аслӑ ывӑлне халех лаша кӳлтерме пулчӗ.

Этхем велел старшему сыну запрячь лошадь.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗн тума ҫӳрен, — йывӑррӑн сывлӑш ҫавӑрчӗ Этхем.

— Ну ты уж из кожи-то не вылезай, — посочувствовал Этхем.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килӗшӗпӗр эппин, килӗшӗпӗр тетӗп, Этхем шӑллӑм.

Выходит, мы с тобой договоримся, брат Этхем, договоримся.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫак сан вырӑнлӑ сӑмах, Этхем шӑллӑм, вырӑнлӑ сӑмах.

— Это верно говоришь, брат Этхем.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Этхем ун еннелле чӑрр! пӑхрӗ.

Этхем неприязненно взглянул на него.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Итле-ха, Этхем шӑллӑм, аслӑк тенӗрен астӑватӑп-ха, сан унта, картиш ҫумӗнче, юман шаршанласа хунӑ марччӗ-и?

— Слушай-ка, братец Этхем, у тебя возле двора вроде дубовый штабель лежит?

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуҫ ыратсан, урана та йывӑр килет тетпӗр, аслӑкӑм, куратна ав, — шӗвӗр пӳрнипе тӑсса кӑтартрӗ Этхем, — янках уҫӑ, вӑхӑтӑм явӑтнӑ нух ҫавна витсе пӑрахӑп тесеттӗм — пулмарӗ-ҫке, вӑй ҫитмерӗ, витеймерӗм.

Не зря, видать, говорят: коль голова болит, и ногам приходится трудно, вон, повети-то, видишь сам, какие, — Этхем указал пальцем на оголенные стропила, — голые стоят, все не покрою крышу-то.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ха-ха-ха! — кӗтмен ҫӗртен кулса ячӗ Этхем.

— Этхем громко рассмеялся.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс пултарма кирлӗ, Этхем, пултарма кирлӗ, — хутне кӗрес пек каласа хучӗ Шерккей, чӑн сӑмахне мӗнпе ҫавӑрса ярам-ши тесе шухӑш хускатнӑ май.

— У тебя получится, Этхем, получится, — заговорил Шерккей горячо, обрадованный, что разговор больше не касался его потаенной темы.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Этхем ҫивӗч кӗреҫине кӑпӑш тӑпрана тӑрӑнтарчӗ, Шерккей патнелле ҫывхарчӗ.

Этхем вонзил лопату в рыхлую землю и наконец подошел к Шерккею.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хура ҫӳҫлӗ, пӗчӗк сухаллӑ Этхем ӗҫ вӑхӑтӗнче питех сӑмахлама юратмасть, кӳршин сассине илтсе ҫеҫ васкамасӑр сӑмах хушрӗ: — Чавасси-мӗнӗ… ылтӑн чӳлмекӗ тупса пулмӗ-ши тетӗп-ҫке, — лӗкӗртетрӗ вӑл.

Черноволосый, с маленькой бородкой Этхем не любил чесать языком во время работы и потому, услышав голос соседа, ответил неторопливо и немногословно: — Горшок с золотом думаю найти…

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ун патне ҫывхарчӗ, пахчи урлӑ тухрӗ, кӳршин анкартийӗ патӗнче ҫӳлти вӗрлӗкрен чавсаланса Этхем еннелле пӑхрӗ.

Тогда Шерккей приблизился к нему, пройдя через огород, остановился возле жердяных ворот и, опершись о прясло, уставился на Этхема.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех