Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Трумвик (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ҫулташне шеллет те, хисеплет те, мӗншӗн тесен Трумвик унӑн куҫӗ умӗнче — каялла чакмасӑр — хӑрушӑ шӑпапа мӗн мехел ҫитернӗ таран кӗрешет.

Она жалела и уважала своего спутника, потому что он на ее глазах боролся, не отступая до конца, как мог, с опасной судьбой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Ҫапла, ҫапла, — васкавлӑн хуравларӗ хӗр, — анчах та, Трумвик, тархасшӑн, кайрӑмӑр!..

— Да, да, — поспешно сказала девушка, — но, пожалуйста, Трумвик, идем!..

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ах, Трумвик, атя часрах, пӳрте кӗретпӗр!

О, Трумвик, бежим скорей под крышу!

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Трумвик, парӑр мана кӗсменсене, канӑр… — терӗ Гелли.

— Передайте мне весла, Трумвик, вы отдохнете.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Анчах ӗненсемӗр, Трумвик: ҫав ҫын айӑплӑ мар.

 — Но поверьте, Трумвик, человек этот не виноват!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Итлӗр-ха, Трумвик! — Нок ун йышши, Гелли йышши, ҫынсен чӗлхипе калаҫма пикеннине кура хӗр хӑй те малтанхинчен ҫӑмӑллӑнрах та ирӗклӗнрех пуплерӗ.

Послушайте, Трумвик! — Нок заговорил языком людей ее круга, и она сама стала выражаться более легко и свободно, чем до этой минуты.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл Трумвик хӑвӑртрах ҫывӑрса каясса кӗтет; кирек мӗн каласан та — ҫакӑ кунтан тапранас вӑхӑта ҫывхартмалли ӗҫ пек туйӑнать.

Ей хотелось, чтобы Трумвик поскорее уснул; это казалось ей все-таки делом, приближающим час отплытия.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Трумвик, мана эсир кӑлӑхах ҫилленетӗр, — терӗ Гелли, — атте чирлемен тӗк эпӗ сирӗнпе пӗрле пымашкӑн ыйтмастӑмччех.

— Вы напрасно сердитесь, Трумвик, — сказала Гелли, — не будь отец болен, я не просила бы вас взять меня с собой.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Трумвик пирки: «Вӑт вӑл ҫиет», — тесе шухӑшласран Гелли пуҫне мӗн килнӗ ҫавна каласа хучӗ:

Гелли сказала первое, что пришло в голову, чтобы Трумвик не думал, что она думает: «Вот он ест».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Таврара тӗттӗм, анчах тӗлӗнмеллерех ҫак Трумвик ӑна куларах сӑнаса ларнӑн туйӑнать, выҫӑ пулин те — бутерброд тутӑсӑр.

Несмотря на темноту, ей казалось, что этот странный Трумвик насмешливо следит за ней, и бутерброды хотя Гелли проголодалась, стали невкусными.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл Трумвик авӑснине курчӗ те — хӑйӗн сӑмахӗсене хыпаланма хушнӑн ӑнланасран аван марланнипе кӑштах именчӗ.

 — Она смутилась, вспомнив, что Трумвик гребет и может принять это за понукание.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Ҫапла, Трумвик, ҫапла чӗнеҫҫӗ мана; Трумвик.

— Да, Трумвик, так меня зовут; Трумвик.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Манӑн ятӑм — Трумвик, — ку ята вӑл халӗ ҫеҫ шухӑшласа кӑларчӗ, ӑна хӑй те манасран икӗ хутчен каларӗ.

— Мое имя — Трумвик, — имя это он сочинил теперь и, боясь сам забыть его, повторил раза два.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех