Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аврамица (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аврамица Бойчӑн шалтан каланӑ сӑмахӗсене аса илчӗ те ывӑлне Бяла Черквана мӗнле ӗҫпе ярасшӑн пулнине ӑнланчӗ, вара канӑҫсӑр турткаланса илчӗ.

Тут Аврамица вспомнила первые слова Бойчо и поняла, с каким поручением он хочет послать ее сына в Бяла-Черкву, она озабоченно нахмурилась.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эсӗ мӗн тума шухӑшлатӑн вара халь? — тепӗр хут ыйтрӗ унран Аврамица, Огнянова унран мӗн кирлине ниепле тавҫӑраймасӑр.

Но что ты сейчас-то собираешься делать? — снова спросила Аврамица, которая никак не могла понять, чего, собственно, нужно Огнянову от нее.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Клисурӑ пӗтет, Аврамица инке, унран кӗл кӑна тӑрса юлать…

— Клисура погибнет, тетушка Аврамица, от нее останется только пепел…

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аврамица ӑна хӗрхенсе пӑхса тӑчӗ.

Аврамица сострадательно смотрела на него.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫак алӑкпа тӳрех пахчаналла, унтан урама тухма пулать, анчах унта йӗплӗ хулӑ вӗтлӗхӗ урлӑ каҫмалла пулать, — пӑшӑлтатса каларӗ Аврамица Огнянова.

— Вон эта дверца выходит прямо в огород, а оттуда, через терновую изгородь можно выбраться на улицу, — шепнула Аврамица,

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех