Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫынни эпӗ кӑштах ӗҫнӗскер, сӑмахсем тытӑнса тӑмаҫҫӗ.
Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.
Ҫамрӑк ҫынсенчен пӗри, чылаях ӗҫнӗскер, ӑна кӑшкӑрнӑ: — Итле-ха, Кольхаун, кил-ха кунта, пирӗнпе пӗрле кӑвайт умне лар, — тенӗ.
XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Салташкасем ҫеҫ эсир, чемере шӗкӗлчеменскерсем! — кӑшкӑрчӗ урапа ҫинчен сӑмсапа калаҫакан старик, ӗнер каҫ Прохорпа пӗрле кӑмӑшка ӗҫнӗскер.Вояки, разъязви вашу! — крикнул с брички гундосый старик, с которым вечером выпивал Прохор.
LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Вӗсем вӑрахчен калаҫса ларчӗҫ, вара Лукашка чылай ҫӗрле пулсан, ӳсӗрӗлменскер (вӑл нихҫан та ӳсӗрӗлмен), анчах нумай ӗҫнӗскер, Оленин аллине чӑмӑртаса, ун патӗнчен тухрӗ.
XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
- 1