Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унтан эпир ҫӗленсем патне кайрӑмӑр, икӗ теҫеткене яхӑн хурӑн пуҫлӑ ҫӗленсемпе пӑхӑр ҫӗленсем тытса миххе тултартӑмӑр та хамӑр пӳлӗмех илсе килсе хутӑмӑр; кутемӗн каҫхи апат вӑхӑчӗ те ҫитрӗ, яра куна пӗр ӳркенмесӗр ӗҫленӗскерсен, хырӑмсем чарлатсах выҫса кайнӑччӗ ӗнтӗ пирӗн.

Потом мы пошли за змеями и наловили десятка два ужей и медяниц, посадили их в мешок и положили в нашей комнате, а к тому времени пора было ужинать; да, мы и поработали в тот день как следует, на совесть, а уж проголодались — и не говорите!

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.