Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗмӗтӗнчи (тĕпĕ: ӗмӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ача-пӑча? — чуптар лаша ҫилхи евӗр ҫӳҫне ласт сулса илсе, питне-куҫне (ӗмӗтӗнчи вӗр-ҫӗнӗ машини ҫине лапра чашт! чашлаттарчӗҫ тейӗн) ытла та нӗрсӗррӗн йӳҫӗхтерчӗ Кӗркури.

Куҫарса пулӑш

Супер! // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 128–143 с.

Таня вилес пек выртакан салтака ниепле те хӑй ӗмӗтӗнчи Кольӑпа танлаштарма пултараймарӗ.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Анчах ӗмӗтӗнчи сӑмахне ҫакӑн пек хускатмалла пулчӗ пулсан, вӑл айӑплӑ-им вара?

Ну, коль так все получилось, не его же в том вина?

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл кулкаласа, пӗрре хӗрелсе, тепре куҫхаршисене пӗрсе, юрату геройӗсемпе героинисем ҫине пӑхнӑ; ун умне хурҫӑ перчеткеллӗ Дон Кихотсем, вӗсен ӗмӗтӗнчи дамӑсем, аллӑ ҫул хушши савнисене манмасӑр, улталамасӑр пурӑннӑскерсем, хӗрлӗ питлӗ, чакӑр, ӑшӑ куҫлӑ кӗтӳҫсем, вӗсен така пӑхакан савнийӗсем туха-туха тӑнӑ.

Он с улыбкой, то краснея, то нахмурившись, глядел на бесконечную вереницу героев и героинь любви: на донкихотов в стальных перчатках, на дам их мыслей, с пятидесятилетнею взаимною верностью в разлуке; на пастушков с румяными лицами и простодушными глазами навыкате и на их Хлой с барашками.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗҫлӗ шухӑшсенчен хӑтӑлсан, Обломов пурин ҫинчен те манса, ӗмӗтӗнчи пурнӑҫпа йӑпанать.

Освободясь от деловых забот, Обломов любил уходить в себя и жить в созданном им мире.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мария Васильевна хӑйӗн ӗмӗтӗнчи пурнӑҫӗпе, ҫав пурнӑҫа кӗртеймен ӗмӗчӗпе сывпуллашас тенӗ.

Она хотела проститься с той жизнью, которая у них не вышла и о которой она, наверное, мечтала.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех